زیرساخت اجتماعی اخلاق

از دغدغه های مهم متعاطیان حوزه کلام جدید، فلسفه دین و فلسفه اخلاق تحلیل رابطه دین و اخلاق است. دنیل دنت با نگاهی منفی نگرانه به مباحث این حوزه دامن زده است. او به بیان کارکردهای مثبت اخلاقی دین از سوی حامیان دین اشاره می کند و آنها را در چند محور به بحث می گذارد که از جمله آنها رابطه دین با سلوک اخلاقی است. درمجموع نگاه دنت نگاهی منفی به کارکرد اخلاقی دین است. بدین رو، مسئله تحقیق پیش رو بررسی و رصد نقدهای دنت به کارکرد دین در حوزه سلوک اخلاقی و ارزیابی آن با الهام از دیدگاه حکمای اسلامی است. روش تحقیق در مقام گردآوری کتابخانه ای و اسنادی و در مقام داوری تحلیلی عقلی است. یافته های تحقیق نشان می دهد که استانداردهای علمی مؤید دیدگاه دنت نیست و او به رغم شعار علم گرایی، ضوابط تحقیق و بی طرفی علمی را در بحث رعایت نکرده است. قضاوت های او غالباً نادرست، آمیخته به انواع مغالطات و کژتابی ها و فاقد وجاهت معرفتی لازم است.