موانع و پتانسل ها

پژوهش حاضر با هدف  ارائه الگوی سرمایه گذاری مناسب مسکن در شهر اهواز براساس موانع و سیاست های تشویقی انجام شده است. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی، از لحاظ ماهیت تحقیق اکتشافی و تبیینی و از نظر شیوه اجرا توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای، میدانی و به منظور تدوین الگوی مناسب سرمایه گذاری مسکن در شهر اهواز از روش مصاحبه از کارشناسان (روش دلفی) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل محتوا و نرم افزار ATLAS TI استفاده شده است. براساس یافته های حاصل از مصاحبه و پرسشگری مهم ترین چالش ها و موانع دستیابی به الگوی مطلوب سرمایه گذاری مسکن مسائل زیست محیطی و بحران های آبی و خشکسالی است. در نقطه مقابل برخی سیاست ها و فرصت ها نظیر؛ تغییر نحوه دریافت اجرت معامله در بنگاه های املاک به هزینه ثابت اجرت معامله، تملک اراضی قهوه ای و انتقال بخش های انبار و صنعتی آن ها به خارج از محدوده شهر جهت ایجاد ظرفیت داخلی شهر برای توسعه مسکن به منزله سیاست ها و فرصت هایی هستند که در صورت اجرا و شناخت هر یک از این موارد می تواند به نوعی بازار مسکن را تحت کنترل قراردهد. در حالی که در کشورهای دیگر معیارهای مختلفی برای مکان یابی مناسب مسکن وجود دارد؛ یکی از موفق ترین آن ها معیارهای مقرون به صرفگی است. در این معیارها، علاوه بر معیارهای فیزیکی، به معیارهای اجتماعی، فرهنگی، پایداری زیستی مجتمع های حمایتی، ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین و در نهایت برقراری عدالت اجتماعی فضایی نیز توجه می شود.