ژئومارکتینگ هوشمند

چالش اصلی که این پژوهش را ضروری ساخت، ناکارآمدی برخی رویکردهای سنتی در شناسایی موقعیت های جغرافیایی و پتانسیل های منطقه ای برای توسعه کسب وکار بود که عموماً به عدم بهره برداری صحیح از داده های مکانی و در نتیجه، ضعف در برنامه ریزی استراتژیک اقتصادی می انجامید. در واکنش به این کاستی، هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش ژئومارکتینگ هوشمند و ارتباط آن با تدوین مدل تقویت استراتژی های اقتصادی در کسب وکارها است. برای دستیابی به این هدف، پژوهشگران با بهره گیری از رویکرد کیفی و روش تحلیل مضمون، داده های گردآوری شده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با خبرگان و نیز اسناد مرتبط با پروژه های مکانی را به صورت نظام مند کدگذاری کردند. در نهایت، 6 مضمون اصلی و 120 کد فرعی شناسایی شد که سه حوزه کلیدی «زیرساخت های فناوری»، «تحلیل تعاملی داده های مکانی» و «تجربه کاربران در محیط های جغرافیایی»، به ویژه در راستای تقویت استراتژی های اقتصادی، اهمیت ویژه ای داشت. تحلیل های نهایی حاکی از آن است که تلفیق داده های فضایی با متدهای تحلیلی پیشرفته، زمینه را برای درک عمیق تر نیازهای بازار فراهم کرده و از سوی دیگر، با تأمین اطلاعات دقیق و واقع بینانه، تصمیم گیری های مبتنی بر مکان را تسهیل می کند. همچنین روشن شد که سازمان ها برای پیاده سازی موفق مدل ژئومارکتینگ هوشمند، باید از زیرساخت های داده محور کارآمد، همکاری میان واحدهای مختلف (فروش، بازاریابی، فناوری اطلاعات) و فرهنگ سازمانی پیشرو برخوردار باشند. مقایسه یافته های حاضر با تحقیقات پیشین نشان می دهد که رویکرد تلفیقی بین تحلیل جغرافیایی و راهبردهای اقتصادی، می تواند نقش بسزایی در بهبود رقابت پذیری و توسعه پایدار کسب وکارها ایفا کند. در نتیجه، این مطالعه نوآوری هایی همچون ارائه چارچوبی یکپارچه برای ترکیب جنبه های فناورانه، مدیریتی و فرهنگی را پیشنهاد می دهد که می تواند برای مدیران اجرایی در بخش های مختلف بسیار راهگشا باشد.

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل بازاریابی توسعه صادرات با محوریت ژئومارکتینگ هوشمند مبتنی بر SDI است. این مطالعه دارای رویکرد کیفی است. جامعه آماری شامل کارشناسان دولتی، صادرکنندگان عمده محصول کیوی و همچنین خبرگان دانشگاهی در استان گیلان بوده اند که 15 نفر بعد از اشباع نظری به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. روش نمونه گیری هدفمند بوده است. داده ها با استفاده از روش داده بنیاد و به صورت کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل شدند و ابعاد در قالب مدل پارادیمی منعکس شدند. نتایج نشان داد که قابلیت های مدیریتی، سیاست-های حمایتی، بازاریابی توسعه صادرات، عوامل محیطی و ویژگی های کشت کیوی بر ژئومارکتینگ هوشمند تاثیرگذارند. همچنین ژئومارکتینگ هوشمند باعث توسعه قابلیت های بازاریابی و توسعه زیرساخت های SDI می گردد. علاوه براین، توسعه قابلیت های بازاریابی و توسعه زیرساخت های SDI می توانند باعث افزایش سهم در بازارهای جهانی، شهرت جهانی، توسعه برند در بازارهای خارجی و افزایش ارز خارجی شوند. سرانجام نتایج نشان داد که عواملی مانند ضعف دولت، ریسک های محیطی و رقابتی کشور مقصد، فقدان دانش کافی تولیدکنندگان و صادرکنندگان و فقدان امکانات کافی تولیدکنندگان و صادرکنندگان می توانند توسعه قابلیت های بازاریابی و توسعه زیرساخت های SDI و پیامدهایی همچون افزایش سهم در بازارهای جهانی، افزایش شهرت جهانی، توسعه برند در بازارهای خارجی و افزایش ارز خارجی را مداخله کنند.