واماندگی و هیپوکمپ

مقدمه و هدف: آیریزین و عامل نوروتروفیک مغزی به عنوان شاخص های مولکولی درگیر در عملکرد شناختی می باشند. پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثر شنا با شدت بالا بر تغییرات این دو عامل و عملکرد شناختی می باشد.مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع تجربی بود. 20 سرموش صحرایی نر ویستار (سن 8 هفته، وزن 30 ±250 گرم) پس از دو هفته آشناسازی با محیط استاندارد حیوانات در آزمایشگاه و پروتکل تمرین، به طور تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین در شش هفته تمرین شنا با شدت بالا شرکت کرد و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، موش ها قربانی و بافت هیپوکمپ آن ها  برداشته شد. برای سنجش بیان ژن آیریزین و BDNF از روش real-time PCR و برای ارزیابی عملکرد شناختی از آزمون آبی موریس استفاده شد. برای تحلیل یافته های بیان ژن از آزمون تی مستقل و برای عملکرد شناختی از آزمون کوواریانس در سطح معناداری 0.05>P استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد، شش هفته شنا با شدت بالا موجب افزایش معنادار سطوح آیریزین، BDNF (P=0.001) و بهبود عملکرد شناختی (P=0.001) گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد.بحث و نتیجه گیری: سطوح آیریزین و BDNF هیپوکمپ در پاسخ به شش هفته تمرینات شنا با شدت بالا به طور معناداری افزایش می یابد و این افزایش با بهبود عمکرد آزمون شناختی ماز آبی همراستا بود. از این رو به نظر می رسد بخشی از بهبود عملکرد شناختی متعاقب پروتکل تمرین با تغییرات افزایشی آیریزین و BDNF سلول های مغزی رخ داده باشد.