تجربه اوج فراشناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی خصوصیات روان سنجی مقیاس تجربه اوج فراشناختی بر اساس نظریه های کلاسیک و سؤال- پاسخ بود.به این منظور 296 نفر از دانشجویان دانشگاه سمنان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های تجربه اوج فراشناختی، فراشناخت (MCQ-30) و فراشناخت و فراهیجان مثبت پاسخ دادند. تحلیل عاملی تأییدی، همبستگی سؤال- نمره کل و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس اجرا شد. همچنین از مدل پاسخ مدرج سیم جیما برای برازندگی داده ها و تحلیل استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد این مقیاس از دو عامل اشباع شده و از شاخص های برازش مناسبی برخوردار است. همچنین تجربه اوج فراشناختی با فراشناخت (15/0) و فراشناخت و فراهیجان مثبت (36/0) رابطه معنی داری داشت. اعتبار مقیاس تجربه اوج فراشناختی با استفاده از روش همسانی درونی و با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ برای عامل اعتقاد به موفقیت ناشی از تجربه اوج 749/0 و اعتماد به توانایی خودنظم دهی تجربه اوج 692/0 به دست آمد. داده های پاسخ سؤال ها با مدل سیم جیما برازندگی مناسبی داشت و تابع آگاهی آزمون در دامنه 3- تا 1+ پیوستار ویژگی بود.نتایج نشان داد مقیاس تجربه اوج فراشناختی از خصوصیات روان سنجی قابل قبولی در جامعه دانشجویان ایرانی برخوردار بوده و پژوهشگران می توانند از این ابزار در پژوهش های علمی خود استفاده کنند.