عملکرد تحصیلی ریاضی

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر رویکرد سنجش برای یادگیری بر عملکرد تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پسر پایه هشتم ناحیه یک شهر همدان انجام گرفت. از روش تحقیق نیمه آزمایشی با گروه های آزمایش و گواه در جامعه آماری دانش آموزان پایه هشتم در سال تحصیلی 94-93 استفاده شد. 150 نفر از دانش آموزان با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل دو آزمون معلم ساخته و سه آزمون تکوینی بود. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t (تی) تک نمونه ای، t (تی) گروه های مستقل، t (تی) زوجی، تحلیل Anova (آنووا) و کودر-ریچادسون 21 استفاده شد. ضریب پایایی پیش آزمون 88/0 و پس آزمون 85/0 بود. تحلیل سؤال اول پژوهش نشان داد بین میانگین نمره های دانش آموزان دو گروه در پیش آزمون، تفاوت معنی داری وجود نداشت و میانگین نمره های هردو گروه بالاتر از سطح متوسط بود. بررسی سؤال دوم نشان داد که به کارگیری مراحل پنج گانه «رویکرد سنجش برای یادگیری» و بازخوردها بر عملکرد تحصیلی ریاضی دانش آموزان تأثیر مثبت داشت و میانگین نمره های دانش آموزان گروه آزمایش بالاتر بود. در توصیف سؤال سوم می توان گفت این رویکرد با شرایط مدرسه های استان سازگاری دارد.