طرح ارزیابی درونی

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی طرح های ارزیابی درونی اجرا شده در دانشگاه شیراز بود. جامعه آماری تحقیق، مجریان طرح های ارزیابی درونی اجرا شده تا سال 1388، رؤسای گروه ها و دانشکده های دست اندرکار و ابزار تحقیق پرسشنامه ی محقق ساخته بود. نتایج نشان داد که نگرش پاسخگویان نسبت به کیفیت برخی از شاخص های حوزه درون داد، شامل قابل فهم و عملیاتی بودن اهداف و فلسفه انجام ارزیابی درونی، ضرورت و اهمیت انجام ارزیابی درونی در گروه آموزشی و همچنین ایجاد فرهنگ بهبود مستمر در گروه، در حد نسبتاً زیادی مثبت بود. در حوزه فرایند طرح ها، نگرش مجریان و رؤسای گروه ها و دانشکده های مجری در مورد مشارکت اعضای هیأت علمی در فرایند ارزیابی درونی، مثبت و بالا بود. در حوزه برون داد نیز پاسخگویان نگرش مثبتی نسبت به شاخص هایی چون ایجاد مهارت حل مسئله، تصمیم گیری، ایجاد سرمایه فکری در بخش و تمایل به بازاندیشی اهداف و فعالیت های گروه آموزشی داشتند. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین تا کمترین میزان پیشنهادهای ارائه شده در سطح بخش، دانشکده و دانشگاه بوده است.