مفهوم پردازی نظام مند

انضباط اداری یکی از وظایف اصلی بخش مدیریت منابع انسانی در سازمان ها و نقش حیاتی در عملکرد و بهبود سازمان دارد؛ بنابراین هدف این پژوهش شناسایی مقوله های اصلی و فرعی و شاخص های کلیدی انضباط اداری از طریق رویکرد فراترکیب که یکی از پژوهش های کیفی و از روش های فرا مطالعه است. در این پژوهش تعداد 126 متون علمی به زبان فارسی و انگلیسی معتبر از وب سایت ها و پایگاه های اطلاعاتی علمی معتبر داخلی و خارجی در بین سال های 2003 تا 2022 میلادی و 1390 تا 1401 شمسی کشف و استخراج شد که در نهایت 32 عنوان پژوهشی با استفاده از روش مهارت های ارزیابی حیاتی (CASP)، در نظر گرفته شدند و از طریق روش تحلیل اﺳﻨﺎدی شاخص های اصلی استخراج شدند. پس از مطالعه و استخراج کدهای کلیدی در نهایت این کدها تجمیع و خوشه بندی شدند و مقوله های اصلی و فرعی تنظیم شدند. یافته ها نشان داد که 11 مقوله اصلی، 26 مقوله فرعی و تعداد 126 شاخص یا کد اولیه استخراج شدند. به طوری که مقوله های اصلی انضباط اداری شامل: قوانین و مقررات، کنترل اداری، کنترل رفتاری، هماهنگی، اطاعت پذیری، مسئولیت پذیری، مشوق ها، تنبیهات، رویه های انضباطی، خود انضباطی و هدایت بودند. نتایج این پژوهش می تواند به مدیران و سازمان ها در توسعه و بهبود عملکرد به عنوان نیروی محرکه سازمان ها کمک شایان توجهی نماید و آنها را تبدیل به سازمان های پیشرو در حوزه خود نمایید.

ترک خدمت کارکنان یکی از چالش های مهم سازمان ها است که غفلت از آن می تواند هزینه های زیادی را برای سازمان به بار آورد. بخش مهمی از عواملی که بر اقدام به ترک خدمت کارکنان تأثیرگذارند، به عنوان عواملی شناخته می شوند که نیت یا قصد ترک خدمت را در کارکنان شکل می دهند که می توان از آنها به عنوان عوامل پیشایندی نام برد. هدف این مطالعه، مفهوم پردازی نظام مند ترک خدمت کارکنان با تأکید بر عوامل پیشایندی با استفاده از روش فراترکیب است. در این مطالعه، 175 مطالعه که به بررسی عوامل ترک خدمت کارکنان پرداخته بودند، شناسایی و تجزیه و تحلیل شدند. یافته های این مطالعه نشان داد که عوامل پیشایندی ترک خدمت کارکنان را می توان در سه دسته کلی قرار داد: الف) عوامل فردی: شامل عوامل جمعیت شناختی کارکنان؛ سرمایه روانی و روان شناختی؛ موفقیت شغلی؛ ب) عوامل شغلی: شامل رضایت شغلی، تعهد سازمانی و کیفیت زندگی کاری؛ ج) عوامل سازمانی (درونی و بیرونی): شامل عوامل کلان اقتصادی، سابقه کار در سازمان، روابط کار- خانواده، حمایت سازمانی، عدالت سازمانی و در نهایت ارتباط با مدیر. این عوامل می توانند به صورت مستقیم (مانند کیفیت زندگی کاری) یا غیرمستقیم (مانند نداشتن رضایت شغلی) بر اقدام به ترک خدمت کارکنان تأثیر گذار باشند. این مطالعه بر اهمیت توجه به عوامل پیشایندی ترک خدمت کارکنان تأکید می کند. مدیران و سازمان ها می توانند با شناسایی و رفع عوامل پیشایندی ترک خدمت، از ترک خدمت واقعی کارکنان جلوگیری کرده و خود را از چالش های جدی بعدی نجات دهند.