HIT

هدف از این مطالعه مقایسه دو شیوه تمرین هوازی بر سطوح SOD وTNF-α در بافت قلب رت های مبتلا به دیابت صورت گرفت. 40 سر رت نر نژاد ویستار ده هفته ای به صورت تصادفی در چهار گروه 10 تایی کنترل سالم، دیابت، دیابت+MIT و دیابت+HIT قرار گرفتند. گروه تمرینی شدت متوسط، 5 جلسه در هفته به مدت 8 هفته روی نوارگردان به مدت 60 دقیقه و با سرعت 25 متر در دقیقه و گروه تمرینی شدت بالا نیز 5 جلسه در هفته به مدت 8 هفته با زمان تمرین 60 دقیقه و با سرعت 34 متر در دقیقه دویدند. بافت قلب رت ها جهت تعیین میزان تغییرات SOD و TNF-α با استفاده از روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تفاوت بین گروهی متغیرها از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری در سطوح TNF-α و SOD بافت قلب رت ها میان چهار گروه پژوهش وجود داشت(001/0P≤ ) میزان سطوح TNF-α در گروه تمرینیHIT نسبت به گروه دیابتی نیز کاهش معناداری را نشان داد(001/0= P) در صورتی که این تغییرات در گروه تمرینیMIT نسبت به گروه دیابت کاهش غیرمعنادار بوده است (117/0= P) میزان سطوح SOD میان گروه های تمرینی MITوHIT نسبت به گروه دیابتی نیز افزایش معناداری را نشان دادند (001/0= P). به نظر می رسد، تمرینات هوازی با شدت های مختلف سبب بهبود سطوح SOD و TNF-α می شود، گرچه شدت تمرین در تمرینات تناوبی عامل موثری در تغییرات سطوح هر دو متغیر بوده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 3 هفته تمرین HIT بر زمان به اوج رسیدن لاکتات و همچنین افزایش Vo2max دختران غیر فعال نوجوان بود که به طور تصادفی به دو گروه تمرین (8 نفره) و کنترل (8 نفره) تقسیم شدند. تحقیق حاضر نیمه تجربی از نوع مقطعی بود که به صورت میدانی با طرح پیش و پس آزمون اجرا شد پیش و پس از اجرای برنامه تمرین آزمودنی های هر دو گروه در یک آزمون فزاینده برای تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max) را اجرا کردند گروه کنترل فعالیتی نداشتند اما گروه تجربی آزمون RAST (دویدن سرعت بی هوازی) را به عنوان پروتکل HIT 4 جلسه در هفته برای زمان به اوج رسیدن لاکتات را اجرا کردند. که لاکتات خون در زمان های قبل از آزمون و در دقایق صفر (شروع ریکاوری) 2، 4، 6، 9، 12، 15 با دستگاه (لاکتومتر اندازه گیری شد تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری آنووا انجام شد. آزمون آنووا نشان داد که پس از 3 هفته تمرین HIT زمان اوج لاکتات خون و Vo2max به طور معناداری افزایش یافت. (P<0/000)