مرزهای بیرونی خانواده

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کارآمدی خانواده بر اساس مرزهای بیرونی و خردمندی زوجین انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری را زنان و مردان متأهل شهر قم تشکیل می دادند. از میان جامعه آماری تعداد 120 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های کارآمدی خانواده صفورایی (1388)، مرزهای بیرونی خانواده هوشیاری (1399) و خردمندی اشمیت، مالدون و پاندرز (2012) استفاده شد و نتایج با کمک روش های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون خطی تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد: الف) بین کارآمدی خانواده و ابعاد سه گانه آن با مرزهای بیرونی و خردمندی زوجین رابطه مثبت معنادار وجود دارد؛ ب) دو متغیر پیش بین در مجموع به ترتیب 33/7، 20/7، 25/9 و 34/4 درصد از کارآمدی خانواده، بعد بینشی، حقوقی و اخلاقی را پیش بینی می کنند؛ ج) مرزهای بیرونی خانواده بیشتر از خرمندی در پیش بینی کارآمدی خانواده و ابعاد سه گانه آن نقش دارد.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه مرزهای بیرونی خانواده و مسئولیت پذیری همسران با نقش میانجی خودمهارگری اسلامی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است که از میان جامعه آماری همسران متأهل استان اصفهان به صورت نمونه گیری تصادفی 156 نفر انتخاب شدند و به خرده مقیاس مرزهای بیرونی خانواده از پرسشنامه مرزهای خانواده H.FBQ، خرده مقیاس مسئولیت پذیری پرسشنامه کالیفرنیا CPI-Re و پرسشنامه خودمهارگری براساس منابع اسلامی SCS-BIS پاسخ دادند. رابطه بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون خطی بررسی و تحلیل داده های پژوهش با روش چهارمرحله ای باورن و کنی انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد بین متغیر پیش بین (مرزهای بیرونی خانواده) و متغیر ملاک (مسئولیت پذیری) رابطه مثبت معنا داری وجود دارد؛ همچنین براساس یافته ها بین متغیر میانجی (خودمهارگری) و متغیر پیش بین (مرزهای بیرونی خانواده) رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد و نیز نتایج نشان داد که بین متغیر ملاک (مسئولیت پذیری) و متغیر میانجی (خودمهارگری) رابطه مثبت معنا داری وجود دارد؛ درنتیجه می توان گفت خودمهارگری در رابطه با مرزهای بیرونی خانواده و مسئولیت پذیری نقش میانجی ایفا می کند.