خرسندی زناشویی

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش بینی کنندههای خرسندی زناشویی، از بین باورهای معنوی و ارتباطی، کیفیت ارتباط و متغیرهای جمعیت شناختی (سن، سطح تحصیلات، جنسیت) انجام گرفت. روش: این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است. برای جمع آوری دادهها؛ تعداد 358 نفر از متأهلین شهرستان مریوان به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: سیاهه باورهای ارتباطی (RBI)، مقیاس تقدس ازدواج، مقیاس ارتباط در خانواد (FCS)، و ابزار خرسندی زناشویی (MHM). برای تحلیل دادهها از از رگرسیون پسرو و تحلیل مسیر استفاده شد. یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل داده نشان داد که باور به تقدس ازدواج، مخرب بودن مخالفت و عدم تغییر همسر به طور مستقیم و غیر مستقیم؛ کمال گرایی جنسی و ذهن خوانی به طور غیر مستقیم (با واسطه گری کیفیت ارتباط و سن) توانستند خرسندی زناشویی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: باور به مقدس و الهی بودن ازدواج از مهمترین عوامل تأثیر گذار بر خرسندی زناشویی است، و این در حالی است که باورهای نامعقول ارتباطی بشدت اثر مخربی بر آن دارند. کیفیت ارتباط و سن نیز در این میان نقشی واسطهای ایفا میکنند. کلیدواژهها: خرسندی زناشویی، باورهای ارتباطی، کیفیت ارتباط، باور به تقدس ازدواج.. .

هدف پژوهش مطالعه تأثیر آموزش شفقت به خود بر صمیمیت زناشویی و خرسندی زناشویی در زنان متاهل بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود، جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل دانشگاه بوعلی سینای همدان بود، نمونه آماری پژوهش40 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت آموزش مبتنی بر شفقت به خود قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله دریافت نکرد. در این پژوهش داده ها با استفاده از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ (1989)، پرسشنامه صمیمیت زناشویی باگاروزی (2001) بدست آمد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره تحلیل شدند، یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر شفقت به خود بر افزایش میزان صمیمیت زناشویی، مؤلفه های صمیمیت روانی، صمیمیت عاطفی، صمیمیت جنسی، صمیمیت بدنی و صمیمیت اجتماعی مؤثر بود. همچنین آموزش مبتنی بر شفقت به خود بر افزایش میزان خرسندی زناشویی و مؤلفه های ارتباط زناشویی، ازدواج و فرزندان، اقوام و آشنایان، جهت گیری مذهبی مؤثر بود. بنابراین آموزش مبتنی بر شفقت به خود، موجب افزایش میزان صمیمیت زناشویی و خرسندی زناشویی می شود.

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه خودکارآمدی و پذیرش اجتماعی در مادران کودکان بیش فعال با خرسندی زناشویی بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای بود. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از مادران کودکان بیش فعال در سال 1398 بودند که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس با استفاده از اجرای پرسش نامه خرسندی زناشویی در دو طیف با خرسندی زناشویی بالا و پایین انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) (MOE) و پذیرش اجتماعی کراون و مارلو (1996) و مقیاس خرسندی زناشویی ناتان و همکاران (1973) بود. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمرات خودکارآمدی و پذیرش اجتماعی مادران کودکان بیش فعال با خرسندی زناشویی بالا در مقایسه با مادران کودکان بیش فعال با خرسندی زناشویی پایین تفاوت معنی داری وجود دارد. به گونه ای که مادران کودکان بیش فعال با خرسندی زناشویی بالا در هر دو متغیر معناخودکارآمدی و پذیرش اجتماعی نمرات بیشتری نسبت به مادران کودکان بیش فعال با خرسندی زناشویی پایین کسب کردند (05/0p<). می توان نتیجه گرفت که خرسندی زناشویی از متغیرهای اساسی و تاثیر گذار در رابطه با خودکارآمدی و پذیرش اجتماعی مادران کودکان بیش فعال است.

هدف: پیش بینی خرسندی زناشویی بر اساس تمایزیافتگی خود و صمیمیت زوجین در دانشجویان بود. روش : با روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری تمام زوجین متاهل دانشجوی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی در سنین بین 23 تا 50 سال بود و با نمونه گیری تصادفی، 200 نفر با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اجرا شامل پرسشنامه های خرسندی زناشویی لورنز، صمیمیت تامپسون و واکرو، و تمایزیافتگی خود اسکورن بود. یافته ها: در گام نخست، متغیر تمایز یافتگی خود وارد معادله پیش بینی شد و مشخص شد به تنهایی ۵۱ درصد از تغییرات  خرسندی زناشویی را تبیین می کند. در گام دوم متغیر صمیمیت زوجین وارد معادله پیش بینی شد و میزان ضریب تبیین به 65/0 افزایش پیدا کرد. ضرایب استاندارد متغیرها در تمامی گامها معنی دار بود. نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت که دو متغیر پیش بین، یعنی تمایز یافتگی خود و صمیمیت زوجین مجموعا 65 درصد از واریانس  خرسندی زناشویی را تبیین می کنند. نتیجه گیری: وجود تمایزیافتگی خود و صمیمیت زوجین در زوجین متاهل مورد مطالعه، توانایی پیش بینی خرسندی زناشویی را در زندگی زوجی آنها دارد چنانکه هرقدر میزان دو متغیر اشاره شده در طرفین یک ازدواج بیشتر باشد می توان به وجود رضایتمندی یا خرسندی آنها در زندگی زناشویی خوش بین تر بود.

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین خرسندی زناشویی زوجین دانشجو با سرمایه -های اجتماعی و فرهنگی انجام گردید. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر راهبردی پیمایش بود و از روش تحقیق کمی استفاده گردید. جامعه آماری متشکل از دانشجویان متاهل و شاغل به تحصیل در دانشگاه های دولتی شهر تهران بود که 384 تن از آن ها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و با استفاده از نمونه گیری تصادفی در این پژوهش مشارکت کردند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انجام شد که پس از تایید روایی (براساس نظر برخی اساتید و صاحبنظران) و پایایی (براساس ضریب آلفای کرونباخ)، در اختیار گروه هدف قرار گرفت و در مرحله بعد، تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس صورت گرفت. براساس یافته های پژوهش، خرسندی زناشویی دانشجویان متاهل در سطح مطلوب قرار دارد. دیگر یافته توصیفی پژوهش نشان داد که پاسخگویان در متغیرهای مستقل مورد مطالعه (سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی) نمره بالاتر از حد متوسط کسب کردند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی بیانگر ارتباط مثبت و معنی دار بین سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی با خرسندی زناشویی بود که بیان می-دارد با افزایش سطح این دو سرمایه مهم، میزان خرسندی زناشویی نیز افزایش می یابد. در نهایت، براساس نتایج مربوط به ضرایب استاندارد رگرسیون، پذیرش تفاوت ها و سرمایه عینیت یافته بیشترین تاثیرگذاری را بر خرسندی زناشویی داشتند. مبتنی بر یافته-های مستخرج از مطالعه و ضمن تاکید بر اهمیت سرمایه های اجتماعی و فرهنگی، پیشنهادهایی برای ارتقای سرمایه های ذکر شده ارایه گردید.

هدف این پژوهش پیش بینی خرسندی زناشویی براساس سرمایه اجتماعی خانواده در زنان متاهل است. جامعه ی آماری کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس (حدوداً 1100 نفر) در سال تحصیلی 1402-1401 است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول گرین 164 نفر انتخاب شد و روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری در این پژوهش شامل پرسشنامه خرسندی زناشویی آزرین ناتان )1973)، پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) بود. در این پژوهش جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی(فراوانی درصد، میانگین) و آمار استنباطی (رگرسیون تک متغیره) استفاده شد. نتایج یافته های پژوهش حاکی از این است که بر اساس سرمایه اجتماعی خانواده می توان خرسندی زناشویی پیش بینی نمود.

هدف از انجام پژوهش حاضر تدوین مدل علی پیامدهای مثبت زناشویی بر اساس خصایص زناشویی با میانجی گری بیان عاطفی و صمیمیت جنسی در معلمان زن متأهل مدارس ابتدایی شهر کرمانشاه در سال 1401 بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها از نوع همبستگی و معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی معلمان زن متأهل مقطع ابتدایی شهرکرمانشاه در سال 1401 تشکیل می دهد. جهت انتخاب حجم نمونه بر اساس فومول کوکران از مدارس ابتدایی کرمانشاه تعداد 35 مدرسه به طور نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و سپس از بین این مدارس تعداد 250 معلم انتخاب و به پرسشنامه های سازگاری زناشویی اسپاینر(1976)، خرسندی زناشویی ناتان و همکاران(1973)، بیان عاطفی و صمیمیت جنسی با استفاده از پرسش نامه انریچ، شاخص عدم ثبات زناشویی (MII) و پرسشنامه خصایص زناشویی کریسما روزن-گراندون(1998) پاسخ دادند. نتایج نشان داد اثر مستقیم خصایص زناشویی بر پیامدهای مثبت زناشویی برابر 395/0 بوده و همچنین اثر غیرمستقیم این متغیر بر پیامدهای مثبت زناشویی از طریق متغیرهای بیان عاطفی و صمیمیت جنسی به ترتیب برابر 149/0 و 167/0 بوده که در سطح اطمینان 95 درصد معنی داری می باشند.. بنابراین می توان نتیجه گرفت بین متغیرهای مستقل با متغیرهای میانجی و وابسته پژوهش رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بنایراین بیان عاطفی و صمیمیت جنسی به عنوان میانجی گر رابطه پیامدهای مثبت زناشویی بر اساس خصایص زناشویی عمل می کنند و در مداخلات زناشویی می توانند آماج درمانی، مشاوران خانواده قرار گیرند.