اعضای هیأت علمی جدیدالاستخدام

اعضای هیأت علمی، ارزشمندترین و حیاتی ترین سرمایه های هر دانشگاهی به شمار می روند. شناسایی چالش ها و موانع موجود در فعالیت این افراد و سرمایه گذاری در برنامه های توسعه و بهسازی آن ها به عنوان مهم ترین راهبرد در بالندگی دانشگاه و زمینه سازی حرکت به سوی مرجعیت علمی، از اهمیت دوچندانی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و بازنمایی موانع و چالش های موجود در حوزه فعالیت اعضای هیأت علمی جدیدالاستخدام و مبتنی بر روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. میدان تحقیق، دانشگاه های دولتی شهر تهران بود. نمونه گیری، به صورت هدفمند و با روش ملاکی انجام شد. داده ها از طریق فن مصاحبه نیمه ساختارمند گردآوری شد. پس از دوازدهمین مصاحبه، اشباع نظری حاصل گردید، اما به منظور اعتباربخشی به یافته ها، مصاحبه ها تا هجدهمین مورد ادامه یافت. تحلیل داده ها با استفاده از راهبرد کُلایزی انجام شد. نتایج بیانگر آن بود که دو دسته مانع و چالش جدی در حوزه فعالیت های آموزشی و پژوهشی (پنج مولفه آموزشی و شش مولفه پژوهشی)، بر سر راه اعضای هیأت علمی جدیدالاستخدام در دانشگاه ها وجود دارد. در پایان، راهکارهای عملیاتی برای بهبود وضعیت موجود، پیشنهاد گردید.