حساسیت اخلاق حرفه ای حسابرسان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تضاد نقش، باور به خودکارآمدی و حساسیت اخلاق حرفه ای حسابرسان بر عملکرد آنها با تأکید بر هوش عاطفی حسابرس است. روش پژوهش حاضر، توصیفی –پیمایشی بوده و به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استفاده گردید. به منظور اندازه گیری متغیرهای تضاد نقش از پرسشنامه ریزو هوس و لیرتزمن (1970)، باور به خودکارآمدی از پرسشنامه اسپکتور (1983)، حساسیت اخلاق حرفه ای از پرسشنامه شوب (1993)، عملکرد حسابرس از پرسشنامه دانلی و اُبریان (2003) و هوش عاطفی از پرسشنامه گلمن (2001)، استفاده شده است. این پژوهش در یک بازه زمانی شش ماهه (اسفند ماه سال 1397 الی مرداد ماه 1398) انجام شد. جامعه آماری پژوهش حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسی (عضو جامعه حسابداران رسمی ایران) و مؤسسه های حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی بوده است که از بین آنها طبق فرمول کوکران 198 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیده است. داده های پژوهش با استفاده از آزمون رگرسیون خطی ساده و چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تضاد نقش حسابرس، باور به خودکارآمدی حسابرس، حساسیت اخلاق حرفه ای به عنوان متغیرهای مستقل، عملکرد حسابرس به عنوان متغیرهای وابسته و هوش عاطفی به عنوان متغیر تعدیل گر مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد که (1) تضاد نقش حسابرسان بر عملکرد آنها تأثیر دارد. (2) باور به خودکارآمدی حسابرسان بر عملکرد آنها تأثیر دارد. (3) حساسیت اخلاق حرفه ای حسابرسان بر عملکرد آنها تأثیر دارد. (4) هوش عاطفی و تضاد نقش حسابرسان بر عملکرد آنها تأثیر ندارد. (5) هوش عاطفی و باور به خودکارآمدی حسابرسان بر عملکرد آنها تأثیر دارد. (6) هوش عاطفی و حساسیت اخلاق حرفه ای حسابرسان بر عملکرد آنها تأثیر دارد.