مدارس دوره متوسطه

هدف مقاله حاضر، شناسایی، دسته بندی و توصیف ویژگیهای عمومی و حرفه ای مدیران آموزشی و نیز تعیین میزان تطابق ویژگیهای مدیران با قوانین مصوب شورای عالی آموزش و پرورش است. روش پژوهش با توجه به ماهیت موضوع آن از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل مدیران مدارس متوسطه ایران در دو سال تحصیلی 89-1388 و90-1389 و همچنین قوانین و آیین نامه های مصوب شورای عالی آموزش و پرورش بوده است. با توجه به انجام سرشماری، نمونه گیری به عمل نیامده است. متغیر های مورد مطالعه شامل ویژگیهای عمومی و حرفه ای (اختصاصی) مدیران مدارس متوسطه هستند. مسئله اصلی پژوهش درقالب دو پرسش پژوهشی تدوین شده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که به طورکلی میان ویژگیهای عمومی مدیران از قبیل نوع استخدام، سن، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات و قوانین و آئین نامه های مصوب در این زمینه، فاصله وجوددارد. از نظر ویژگیهای حرفه ای، میانگین سابقه خدمت آموزشی - اداری مدیران مدارس مورد مطالعه بالاست. همچنین، وضعیت تناسب رشته تحصیلی با پیشینه تحصیلی افراد شاغل در پست مدیریت مدارس متوسطه نامطلوب است. در مجموع رشته تحصیلی 88 درصد از مدیران مدارس دوره آموزش متوسطه با شرایط و آئین نامه های انتصاب مدیران مدارس مصوب شورای عالی آموزش و پرورش همخوانی ندارد. در پایان مقاله براساس یافته های پژوهش پیشنهادهایی به منظور بهبود مدیریت مدارس کشور ارائه شده است.

هدف اساسی پژوهش حاضر اعتبارسنجی ملاک ها و شاخص های ارزیابی کیفیت معلمان مدارس دوره متوسطه کشور و مطالعه موردی آن در آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد می باشد. به این منظور، اهم ملاک ها و شاخص های ارزیابی معلمان گرداوری و توسط کارشناسان و متخصصین اعتبارسنجی شده است. جامعه آماری، معلمان، کارشناسان آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد و متخصصین ارزیابی کیفیت دانشگاهی می باشد. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گرداوری داده، توصیفی پیمایشی می باشد. ابزار گرداوری داده های پرسشنامه محقق ساخته می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی آزمون (T) تک نمونه ای صورت گرفت. یافته ها حاکی از آن است که، همه ملاک ها و شاخص ها در سطح مطلوبیت خوبی ارزیابی شده، محاسبه آزمون (T) در مورد هر یک از ملاک ها و شاخص ها با درجه آزادی مشخص (299)، چون سطح معنی داری مشاهده شده (0.000=Sig) مقدار کمتر از میزان خطای مجاز (05/0) شده، پس ملاک ها و شاخص های مهم و قابل قبول در جریان ارزیابی برنامه معلمان مدارس کشور می باشد. همچنین، نتایج حاصل از اجرای چارچوب نهایی بر روی معلمین به منظور مشخص شدن وضعیت کیفیت آنها، (4.0373) ارزیابی شده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تجربیات زیسته دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان از مسائل و آسیب های تربیت دینی در مدارس دوره متوسطه است. روش تحقیق از نوع کیفی بوده، و جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه فرهنگیان امیرکبیر است. دانشجومعلمان رشته آموزش علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان امیرکبیر در سال ۱۴۰۱، به عنوان نمونه مورد مطالعه بوده و براساس روش نمونه گیری هدفمند، از بین ۳۱ نفر انتخاب شدند. تعداد نمونه ها براساس اصل اشباع نظری تعیین گردیدند. روش جمع آوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بوده و روش تحلیل اطلاعات، تحلیل مضمون است. پس از پیاده سازی مصاحبه ها، روایت های دانشجومعلمان کدگذاری، مقوله بندی و مضمون سازی شدند. تجربیات دانشجویان از مسائل و آسیب های تربیت دینی در دوره متوسطه در سه مضمون اصلی شامل مسائل مرتبط با محتوای برنامه درسی، مسائل مرتبط با معلمان، و مسائل مرتبط با ارزشیابی دسته بندی شدند. در مضمون اول، دانشجویان اظهار داشتند که محتوای درسی دین و زندگی، به نیازهای دوره نوجوانی نپرداخته و ارتباطی با مسائل روزمره ندارد. همچنین مطالب انتخاب شده از جذابیت برخودار نیست و اغلب مطالب درسی تکراری و خسته کننده بودند. در مضمون دوم دانشجویان اذعان نمودند که معلمان دینی از روش مناسبی برای تدریس کتاب درسی بهره نمی بردند. برخی از معلمان از مهارت های لازم برای تدریس برخوردار نیستند و انتقال مفاهیم به دانش آموزان اتفاق نمی افتاد. معلمان در تدریس کتاب تنها به توصیف احکام می پردازند و تبیین فلسفی و عقلانی مسائل دینی مورد توجه آنها نیست. در مضمون سوم، دانشجویان مورد مطالعه اظهار نمودند که آموزش های دینی در مدارس، تغییری در زندگی آنها ایجاد نکرده است. یادگیری این دروس صرفاً برای گرفتن نمره قبولی انجام می شود.