مشارکت و فعال بودن

شبکه های اجتماعی، نقش پررنگی در دنیای امروز دارند که نمی توان آن ها را نادیده گرفت. این شبکه ها ابعاد مختلف زندگی افراد را تحت تأثیر قرار داده و حتی کانون خانواده را مورد هدف قرار می دهند؛ بدین روی هدف پژوهش حاضر بررسی جامعه شناختی تأثیر شبکه های اجتماعی بر میزان تعاملات اجتماعی همسران شهر تهران می باشد، این پژوهش از نظر نوع هدف یک بررسی کاربردی، از نظر وسعت پهنانگر، از نظر دامنه خرد و از نظر زمانی یک بررسی مقطعی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش روش میدانی با استفاده از تکنیک پیمایش، و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه همسران گروه سنی 25-40 سال ساکن شهر تهران می باشد؛ که براساس اطلاعات مرکز آمار ایران در سال 1395 برابر با 2,688,972 نفر می باشند و از این تعداد 1,376,338 نفر زن و 1,312,634 نفر مرد هستند. حجم نمونه در این تحقیق با استفاده از فرمول کوکران و همچنین بر اساس جدول مورگان تعداد 384 نفر است. نتایج تحقیق نشان داد که در سطح معناداری 95 درصد رابطه معکوس و معنی داری بین مشارکت و فعال بودن در شبکه های اجتماعی، تنوع انگیزه در استفاده از شبکه های اجتماعی، واقعی تلقی کردن محتوای شبکه های اجتماعی با میزان تعاملات اجتماعی همسران وجود دارد؛ در نتیجه می توان بیان نمود که با افزایش استفاده از شبکه های اجتماعی، مطلوبیت میزان تعاملات اجتماعی همسران کاهش می یابد.