توانایی مدیر عامل

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ویژگی های مدیرعامل با نوسان ریسک مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. پژوهش حاضر کاربردی و از بعد روش شناسی، همبستگی از نوع علّی (پس رویدادی) می باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک، ۱۲۴ شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده و در دوره زمانی 10 ساله بین سال های 1390 الی 1399 با استفاده از روش رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد در فرضیه اول، رابطه معناداری بین تجربه مدیرعامل و نوسان ریسک مالی وجود ندارد؛ اما در فرضیه دوم و سوم نشان داده شد که رابطه معکوس و معناداری بین توانایی مدیرعامل و همچنین نفوذ مدیرعامل با نوسان ریسک مالی وجود دارد. فرضیه چهارم نشان داد که بین توانایی و تجربه مدیرعامل با نوسان ریسک مالی رابطه معنادار و معکوس وجود دارد. فرضیه پنجم نشان داد بین توانایی و نفوذ مدیرعامل با نوسان ریسک مالی رابطه معناداری وجود ندارد. فرضیه ششم و هفتم نشان داد بین نفوذ مدیرعامل و تجربه مدیرعامل و همچنین توانایی، نفوذ و تجربه مدیرعامل با نوسان ریسک مالی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. نتایج پژوهش نشان داد که تجربه مدیر عامل به تنهایی نسبت به کاهش نوسان ریسک شرکت ها دارای محتوای اطلاعاتی نمی باشد اما تجربه در کنار سایر ویژگی ها از جمله توانایی و نفوذ مدیر عامل می تواند  نسبت به کاهش نوسان ریسک دارای تأثیر معکوس و معنادار به سزایی باشد و همچنین می توان بیان کرد که توانایی مدیریت یکی از ویژگی هایی است که در تأثیر بر نوسان ریسک دارای اثر گذاری مناسبی است.

لحن افشای گزارش ها می تواند ارزش سیگنالی برای مدیران اجرایی با توانایی بالا داشته باشد و به عنوان ابزاری برای مدیریت اطلاعات استفاده شود. مدیر عامل جدید در سالهای اولیه انتصاب بدلیل عدم شناخت کافی هیات مدیره از توانایی و مهارت مدیریتی بیشتر تحت نظارت قرار دارد؛ لذا نگرانی شغلی مدیرعامل در سالهای اول تصدی بیشتر بوده و بر لحن افشای اطلاعات تاثیرمی گذارد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر نگرانی های شغلی مدیرعامل بر لحن افشای خوش بینانه افشای اطلاعات با توجه به توانایی مدیریتی می باشد. نمونه مورد بررسی 119 شرکت بورس تهران طی سال-های 1400-1390 است. تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدل های رگرسیون چندمتغیره صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد، در سه سال اول تصدی مدیرعامل و سال آخر فعالیت مدیرعامل که نگرانی شغلی مدیر عامل بیشتر است، استفاده از لحن خوشبینانه در گزارش تفسیری هیات مدیره کاهش می یابد. مدیرعامل با توانمندی بیشتر برای نشان دادن مهارت های برتر خود در سال های اولیه تصدی از لحن خوش بینانه تری استفاده می کند و در سال آخر تصدی، توانایی مدیرعامل منجر به حفظ رویکرد بکارگیری لحن خوشبینانه در گزارش های مالی می شود. بکارگیری لحن خوش بینانه افشا با افزایش دوره تصدی مدیرعامل افزایش می یابد، زیرا با پیشرفت تصدی، مدیران شهرت و قدرت بیشتری یافته و فشارهای نظارتی کاهش می یابد؛ لذا گزارش های مالی از لحن خوشیبنانه تری برخوردار می شود.