اختیار رها کردن

ارزش گذاری کسب وکارهای نوپا به سبب وجود عدم اطمینان بالا در خصوص آینده آن ها امری پیچیده و موضوعی مهم در مذاکرات میان کارآفرینان و سرمایه گذاران خطرپذیر بوده است. در تحقیق پیش رو، با در نظر گرفتن عدم اطمینان های موجود در دور اول تأمین مالی و نیز انعطاف پذیری موجود برای سرمایه گذاران خطرپذیر در مراحل قبل (اختیار رها کردن) و بعد (اختیار توسعه) از تجاری سازی محصول، رویکرد جدیدی برای تعیین ارزش کسب وکارهای نوپا، ارائه گردید. به دلیل عدم وجود جواب تحلیلی برای رویکرد توسعه داده شده، از روش عددی شبیه سازی مونت کارلو حداقل مربعات (لانگ اشتاف-شوارتر) برای حل آن استفاده شد. مقایسه نتایج حاصل از مدل با نتایج سه سناریو دیگر، مؤید نقش و اهمیت انعطاف پذیری های مذکور در اتخاذ تصمیم سرمایه گذاری خطرپذیر در کسب وکارهای نوپا می باشد. در بخش پایانی نیز پیشنهادهایی برای توسعه مدل تحت شرایط رقابتی و یا توسعه آن برای سایر مراحل سرمایه گذاری ارائه شد.