امیدواری سازمانی

هدف از پژوهش حاضر فهم فرایند شکل گیری امیدواری سازمانی بود. روش پژوهش استراتژی نظریه پردازی داده بنیاد متنی بود. داده ها از پژوهش هایی که درباره این مفهوم انجام شده بود از 76 مقاله و 2 رساله دکتری و 2 کتاب گردآوری و با فن کدگذاری تحلیل شدند. 186 کد شناسایی شده در قالب 61 مفهوم و نهایتاً 6 مقوله طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد امیدواری سازمانی به منزله مقوله محوری در الگوی پارادایمی پژوهش قرار می گیرد و سایر مفاهیم به دست آمده در قالب مقولات شرایط علّی، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر، استراتژی ها، و پیامدها در الگو قرار گرفتند. شرایط علّی اثرگذار بر امیدواری سازمانی به دو دسته کلی فردی و سازمانی تقسیم شدند؛ از جمله ذهن آگاهی و تعامل با چالش ها و ویژگی های شغلی. از عوامل مداخله گر سازمانی مؤثر بر استراتژی ها نیز می توان به سبک رهبری، حمایت اجتماعی و سازمانی ادراک شده، شفافیت سیاست های سازمانی، و عدالت سازمانی ادراک شده اشاره کرد. برخی عوامل زمینه ای شناسایی شده نیز عبارت اند از محیط معنوی، فضای صمیمانه سازمان، همچنین فرهنگ و محیط خانوادگی و سازمانی. استراتژی ها و پیامدها نیز به دو دسته استراتژی ها و پیامدهای فردی و استراتژی ها و پیامدهای سازمانی تقسیم شدند.

قابت های جهانی نیازهای جدیدی برای عملکرد بالا و ایجاد مزیت رقابتی مطرح می نمایند. از این رو سازمان های امروز نیازمند حرکت به سوی یک پارادایم جدید می باشند؛ پارادایمی که مزیت رقابتی را در داشتن حق انحصاری،منابع کمیاب، کارکنانی با مهارت ها و روابط اجتماعی بالا نمی بیند. این مزیت رقابتی را می توان از طریق توسعه و مدیریت سرمایه روانشناختی همچون امیدواری سازمانی بدست آورد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی بررسی اثرگذاری امیدواری سازمانی بر عملکرد با رویکرد منابع و تقاضای شغلی می باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های آمیخته می باشد، که با بگارگیری مصاحبه نیمه ساختار یافته با نخبگان و روش تحلیل مضمون مؤلفه های امیدواری سازمانی و منابع و تقاضای شغلی را احصا نموده، و 94 مضمون پایه و 14 مضمون سازمان دهنده و 5 مضمون فراگیر حاصل شد.در فاز کمی با آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، رگرسیون و همبستگی به اعتبار سنجی مؤلفه ها و بررسی اثرگذاری امیدواری سازمانی بر عملکرد پرداخته شده است. یافته ها پژوهش بیانگر آن است که امیدواری سازمانی دارای نقش تعدیل کنندگی بر تقاضای شغلی و منابع شغلی بوده و اثر مثبت و مستقیم بر ارتقاء عملکرد سازمانی دارد.