نوآوری باصرفه

امروزه در ایران رویدادهایی همچون تحریمهای اقتصادی، تورم و بیکاری، قدرت خرید مصرف کنندگان را کاهش داده و از سوی دیگر تولیدکنندگان را با مشکلات تأمین مواد اوّلیه و هزینه های تولید روبرو ساخته است. در این شرایط صنایع کوچک و متوسط نسبت به صنایع بزرگ نیاز به توجه بیشتری دارند، زیرا این صنایع علیرغم خاصیت انعطاف پذیری و اشتغال زایی، نیازمند نوآوری برای ماندن در عرصه رقابت می باشند. در این شرایط، نوآوری باصرفه می تواند مناسب باشد که به پایداری و ایجاد منافعی برای جامعه نیز توجه دارد. لذا هدف مقاله حاضر، مدل سازی پویای توانمندسازهای نوآوری باصرفه در صنایع کوچک و متوسط تولیدکننده لوازم خانگی است. ابتدا با مرور ادبیات، توانمندسازها شناسایی شده و در پرسشنامه ای در اختیار 200 نفر از خبرگان صنعت قرار گرفته و با تحلیل عاملی اکتشافی، بارهای عاملی مشخص شده و درنهایت، اقدام به مدل سازی پویای متغیّرها شده است. بر اساس نتایج، از مهم ترین توانمندسازها در نوآوری باصرفه، حمایت مدیریت است که منجر به استفاده از ظرفیت های محلّی و به کارگیری رویکرد مدولار در تولید شده و هزینه دسترسی به عوامل تولید را کاهش می دهد. سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه به شناسایی مواد اوّلیه ارزان تر، طراحی های خلاقانه و ایمن تر منجر شده و توجه به مسائلی اجتماعی و مسائل زیست محیطی نیز به اهداف این نوآوری کمک خواهد نمود.