پیوندهای روستا- شهری

هم پیوندی بین شهر و روستاهای پیرا شهری، از عوامل اصلی و تعیین کننده توسعه روستایی به ویژه در بُعد اقتصادی است. هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل اثرات پیشران های اقتصادی شهر زنجان بر کیفیت زیست پذیری روستاهای پیرا شهری دو اسب و پایین کوه شهر زنجان است. این پژوهش ازنظر روش توصیفی – تحلیلی و ازلحاظ هدف کاربردی است، برای جمع آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه و مقالات استفاده شده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. برای تجزیه وتحلیل از تکنیک تحلیل عاملی و روش تحلیل مسیر بهره گرفته شده است. در مرحله اول با روش تحلیل عاملی از 27 مؤلفه، 25 مؤلفه بالاتر از 6/0 به دست آمده است که در ادامه موردبررسی قرارگرفته است. نتایج نشان می دهد متغیرهای مستقل پژوهش حاضر جریان ارتباطی مربوط به بازاریابی و فروش محصولات، جریان خدماتی، جریان مبادله پول، جریان نیروی کار، جریان سرمایه گذاری شهرنشینان در فعالیت های اقتصادی روستاها، جریان ارتباطی جهت خرید و تأمین مایحتاج به ترتیب با ضرایب 044/14، 208/6، 296/4، 565/2، 227/2 و 045/2 در سطح معنی داری p</05 بر متغیر مستقل پژوهش (تاب آوری)، تأثیر مثبت و معناداری داشته است، ازاین رو می توان پذیرفت که بین پیشران های اقتصادی شهر زنجان به عنوان متغیر مستقل و کیفیت زیست روستاهای پیرا شهری به عنوان متغیر وابسته، همبستگی مناسب و قوی وجود دارد. لذا یافته ها نشان از آن دارد که پیشران های اقتصادی شهر زنجان تأثیر زیادی بر کیفیت زیست روستاهای پیرا شهری داشته است.

هدف تحقیق بررسی نقش پیوندهای روستا- شهری و تاثیرگذاری آن در اقتصاد روستایی از طریق توسعه گردشگری در دهستان حصار ولیعصر (شهرستان آوج- استان قزوین) است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی مبتنی بر تحلیل داده های آماری رسمی و داده های پرسشنامه ای است. جامعه آماری پژوهش را سرپرستان خانوار ساکن در روستاهای دارای خانه های دوم گردشگری تشکیل داده اند که براساس داده های سرشماری نفوس و مسکن (1395) بالغ بر 1163 مورد بود که با استفاده از فرمول کوکران 285 مورد به عنوان نمونه انتخاب شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه ای از آزمون های t تک نمونه ای و t دو نمونه ای استفاده شده است. نتایج تحلیل داده های آماری رسمی نشان داد که جمعیت روستاهای نمونه تا سال 1385 روند کاهشی و بعد از آن در دوره 1390 و 1395 روند افزایشی محسوسی را نشان می دهد که نتیجه آن را می توان در تعداد واحدهای مسکونی در روستاهای نمونه مشاهده کرد. نتایج تحلیل داده های پرسشنامه ای نشان داد که پیوندهای روستا- شهری از طریق بهبود ارتباطات و فناوری های ارتباطی، توسعه زیرساخت های عمومی و افزایش سرمایه گذاری در روستا به ترتیب با مقدار میانگین 36/4، 17/4 و 07/4 بیشترین تاثیر را در توسعه اقتصاد روستایی در اثر گردشگری برجا گذاشته است. نتایج حاصل از بررسی دو گروه روستاهای (واقع بر روی محور اصلی ارتباطی جاده ای و دارای فاصله از راه اصلی) در محدوده دهستان نشان داد که دو شاخص "جذب طبقه و گروه های خلاق" و "زیرساخت های عمومی گردشگری" تفاوت معناداری در بین دو گروه مورد مطالعه وجود دارد.