مطالب مرتبط با کلیدواژه

درمانگری شناختی - رفتاری


۱.

تاثیر درمانگری شناختی – رفتاری بر سلامت عمومی و نشانه های افسردگی مادران کودکان کم شنوا(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: سلامت عمومی نشانه های افسردگی درمانگری شناختی - رفتاری مادران کودکان کم شنوا

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۸۰ تعداد دانلود : ۵۱۸
پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر روش مداخله ای شناختی – رفتاری بر سلامت عمومی و نشانه های افسردگی مادران کودکان کم شنوا انجام گرفت . از جامعه آماری مادران کودکان کم شنوا که فرزندان آنها در مراکز مداخله و توان بخشی ویژه کودکان کم شنوا نام نویسی کرده بودند، 33 نفر از یک مرکز به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند و به منظور تعیین وضعیت سلامت عمومی و نشانه های افسردگی به ترتیب پرسشنامه های سلامت عمومی (SCL-90, GHQ ) را تکمیل کردند و سپس در 6 جلسه 5/1 ساعته درمانگری شناختی – رفتاری مجدداً به وسیله پرسشنامه های یاد شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن بود که سلامت عمومی و نشانه های افسردگی مادران کودکان کم شنوا پس از شرکت در جلسات درمانگری شناختی – رفتاری در مقایسه با پیش از شرکت در جلسات، به ترتیب افزایش( P< 0.001) و کاهش ( P<0.05) معنادار داشته است. در مجموع ، یافته ها نشان می دهد که درمانگری شناختی – رفتاری به طور معنادار ، سلامت عمومی مادران کودکان کم شنوا را افزایش و نشانه های افسردگی را در آنها کاهش داده است .
۲.

نقش تعدیل کننده منبع کنترل در اثربخشی درمان های شناختی-رفتاری و تنش زدایی بر اختلال اضطراب تعمیم یافته

کلیدواژه‌ها: منبع کنترل تنش زدایی اختلال اضطراب تعمیم یافته درمانگری شناختی - رفتاری

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۸۷۳ تعداد دانلود : ۵۷۴
منبع کنترل از متغیرهای شناخته شده شخصیت است که به داوری درباره علیت یا تجسّم علیت رویدادها اشاره دارد و در نظر گرفتن آن برای پیش-آگهی درمانی مهم است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط منبع کنترل با میزان پاسخدهی به درمان های شناختی – رفتاری و تنش زدایی در بیماران دارای اختلال اضطراب تعمیم یافته بود. به این منظور نمونه 30 نفری از بیماران دارای اختلال اضطراب تعمیم یافته، با استفاده از مصاحبه بالینی براساس DSM-5، انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه گمارده شدند. یک گروه به مدت سه ماه (12 جلسه)، تحت رواندرمانگری شناختی – رفتاری و گروه دیگر به مدت دو ماه (8جلسه) تحت درمانگری تنش زدایی (رلاکسیشن) قرار گرفتند. جایگاه منبع کنترل بیماران از طریق مقیاس منبع کنترل راتر و شدت نشانه های اضطراب آنها از طریق آزمون اضطراب بک قبل و بعد از درمانگری ارزیابی شدند و نتایج پیش آزمون و پس آزمون آزمودنی ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مقایسه شد. نتایج پژوهش نمایانگر کاهش بیشتر شدت اضطراب در بیماران دارای منبع کنترل درونی، در هر دو گروه بود. نتایج با توجه به متغیر منبع کنترل و نوع درمان به کار گرفته شده تفسیر شد.