ریسک تداوم فعالیت

پژوهش حاضر به بررسی اشتهای ریسک به عنوان ابزار نوین ایجاد رویکرد ریسک محور و کاهش ریسک تداوم فعالیت شرکت و نقش توانایی و پاسخگویی مدیریت می پردازد. اسناد اشتهای ریسک در واقع، به صورت یکپارچه ای رویکرد پیشگیری از ریسک های تداوم فعالیت، در همه فعالیت های مهم شرکت را توسعه می دهند. بررسی ها نشان می دهد که به هر اندازه، مدیریت در بسط و بکارگیری اسناد اشتهای ریسک در حوزه های مختلف شرکت تواناتر باشد، فعالیت های بیشتری تحت پوشش فرایند مدیریت ریسک قرار گرفته و فرایندها و بخش های بیشتری از شرکت در پیشگیری و مقابله با ریسک های تداوم فعالیت درگیر شوند. بررسی پژوهش های گذشته نشان می دهد، در شرکت هایی که مدیریت نسبت به طراحی و استفاده از فرایندها و اسناد اشتهای ریسک در فعالیت های مختلف از توانایی لازم برخوردار است، میزان قابل توجهی از ریسک تداوم فعالیت شرکت کاهش یافته است؛ برعکس در شرکت هایی که نسبت به طراحی فرایندهای اشتهای ریسک و بکارگیری اسناد اشتهای ریسک در حوزه های مختلف فعالیت شرکت، اقدامات لازم انجام نشده است، در مدیریت ریسک های مرتبط با تداوم فعالیت، با چالش های بیشتری مواجه هستند. نتایج بررسی ها موید این موضوع است که توانایی و پاسخگویی مدیریت، به عنوان شاخصی مهم در کاهش ریسک تداوم فعالیت شرکت ها، نمود دارد.

هدف از این پژوهش ، با توجه به اثرات ارتباطات سیاسی بر وضعیت مالی بنگاه ها و اثرات ریسک تداوم فعالیت ،این تحقیق جهت شناخت رابطه بین ارتباطات سیاسی و ریسک تداوم فعالیت بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کیفیت حسابرسی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تدوین گردید. برای انجام این تحقیق نمونه ای به تعداد 185 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ، در دوره زمانی 1390 تا 1397 مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق برای سنجش ریسک تداوم فعالیت از نسبت زیانهای انباشته به سرمایه شرکت مطابق ماده 148 قانون تجارت ، سنجش ارتباطات سیاسی از معیار نسبت بدهی های بلندمدت به کل بدهی ها ، سنجش کیفیت حسابرسی از معیار اندازه مؤسسه ی حسابرسی و تخصص حسابرس در صنعت ، سنجش کیفیت گزارشگری مالی از معیار مدل مک نیکلز و دیچا و دیچو بکار گرفته شده و برای آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیون چند گانه داده های تابلویی با اثرات ثابت و نرم افزار Eviews در برآورد اثر ارتباطات سیاسی و ریسک تداوم فعالیت بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کیفیت حسابرسی در بورس اوراق بهادار استفاده شده است. ابتدا با برآورد مدل های تحقیق مشخص شد که کیفیت حسابرسی دارای اثر مثبت و معنادار بر کیفیت گزارشگری مالی است. ارتباطات سیاسی و ریسک تداوم فعالیت دارای اثر منفی و معنادار بر کیفیت گزارشگری مالی است.

با افزایش طول دوره تصدی حسابرسی، کیفیت حسابرسی نیز افزایش می یابد که به تبع، عدم اطمینان اطلاعاتی کاهش می یابد. کیفیت حسابرسی بر عدم تقارن اطلاعاتی بین معامله گران اثر می گذارد که نتیجه آن افزایش کیفیت گزارشگری مالی شرکت و در نهایت کاهش هزینه های نمایندگی در شرکت است. هدف این پژوهش مطالعه تأثیر ریسک تداوم فعالیت بر رابطه بین دوره تصدی حسابرس و هزینه های نمایندگی است. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه مورد مطالعه، شامل 140 شرکت پذیرفته شده طی سال های 1396 تا 1400 است. روش پژوهش توصیفی و از نظر ارتباط بین متغیرها ترکیبی از علی-همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است. برای پردازش و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیونی و داده های تابلویی و همچنین مدل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل مدل پژوهش نشان داد که ریسک تداوم فعالیت بر رابطه بین دوره تصدی حسابرس و هزینه های نمایندگی تأثیر منفی و معناداری دارد.