تناسب فرد - شغل

امروزه توانمندسازی به صورت فزاینده ای به عنوان یک استراتژی بنیادی مدیریت که به توسعه و موفقیت سازمان کمک می کند، در محیط چالش برانگیز و رقابتی کسب وکار به کار گرفته می شود. هدف از این پژوهش بررسی نقش دو متغیر تناسب فرد-سازمان و تناسب فرد-شغل بر توانمندسازی روانشناختی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان مجتمع سپاهان باتری (۲۵۰ نفر) تشکیل داده اند. نمونه ای ۱۸۰ نفره به روش طبقه بندی تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه تناسب فرد-شغل و فرد-سازمان غیررسمی (ابعاد سازگاری ارزش و سازگاری اهداف) وگل و فلدمن، پرسشنامه تناسب فرد-سازمان (ابعاد سازگاری شخصیت و سازگاری محیط کار) اسکروگینس و پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی حاتمی و دستار استفاده شده است. به منظور بررسی روایی پرسشنامه از روش روایی محتوا و روایی سازه و جهت بررسی پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج گویای روایی و پایایی مناسب پرسشنامه ها می باشد. تحلیل عاملی تأییدی و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS انجام شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین میزان تناسب فرد-سازمان و توانمندسازی روان شناختی رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. تأثیر تناسب فرد-شغل بر توانمندسازی مورد تأیید قرار نگرفته است.

هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل تأثیر تناسب فرد- سازمان بر بی تفاوتی سازمانی کارکنان شرکت گاز استان اصفهان است. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. نمونه مورد مطالعه، شامل 340 نفر از کارکنان شرکت گاز استان اصفهان است، که به روش طبقه ای (طبقه ها: مناطق گازی زیر نظر شرکت گاز استان اصفهان) نمونه گیری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات تلفیقی از دو پرسش نامه ی استاندارد اسکروگینس و دانایی فرد بود. نتایج نشان داد که هرچه کارکنان از نظر شخصیت تناسب بیش تری با سازمان داشته باشند و همچنین میان اهداف کارکنان و اهداف سازمان تناسب بیش تری وجود داشته باشد، به تبع آن، بی تفاوتی سازمانی کارکنان کم تر خواهد بود. همچنین، نتایج نشان داد که سازگاری میان ارزش های کارکنان با ارزش های سازمان، سازگاری میان توانایی، مهارت و دانش کارکنان با نیازها و الزامات شغلی آن ها و سازگاری میان کارکنان و محیط کاری بر بی تفاوتی سازمانی تأثیر معناداری نداشته است و فرضیه های مرتبط رد شد. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که در شرکت گاز، زنان نسبت به مردان، بی تفاوتی سازمانی بیش تری دارند و بیش ترین میزان بی تفاوتی سازمانی و بی تفاوتی به مدیر در میان کارشناس ها قابل مشاهده است. اما میان سطح تحصیلات کارکنان و رده ی سنی آن ها با بی تفاوتی سازمانی، تفاوت معناداری مشاهده نشده است.

هدف از انجام این تحقیق، تحلیل تاثیر تناسب فرد- شغل بر رفتار کاری نوآورانه با نقش میانجی تناسب فرد- سازمان در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش تحقیق توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان رسمی و ستادی وزارت ورزش و جوانان به تعداد 335 نفر بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 180 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسش نامه استاندارد تناسب فرد- شغل وگل و فلدمن (2009)، تناسب فرد- سازمان اسکروگینس (2008) و پرسش نامه رفتار کاری نوآورانه دی جونگ و دن هارتوگ (2008) می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و LISREL استفاده شد. از آمار استنباطی از قبیل: آزمون کلموگروف- اسمیرنوف جهت تعیین طبیعی بودن داده ها و در تعیین ارتباط ها از روش های پارامتریک همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که، تناسب فرد- شغل بر رفتار کاری نوآورانه با ضریب تاثیر 55/0 تأثیر مثبتی دارد. تناسب فرد- سازمان بر رفتار کاری نوآورانه با ضریب تاثیر 49/0 تأثیر مثبتی دارد. همچنین، می توان ادعا کرد که تناسب فرد- سازمان نقش میانجی را با ضریب اثر 31/0 برای تأثیر تناسب فرد- شغل بر رفتار کاری نوآورانه ایفا می کند. در نتیجه مدیران وزارت ورزش و جوانان جهت بالا بردن رفتار کاری نوآورانه کارکنان خود باید هم بر تناسب فرد- شغل و هم تناسب فرد- سازمان تاکید کنند.