روش ایفای نقش

این پژوهش با هدف «تحلیلی بر روش های تدریس در آموزش مطالعات اجتماعی» به روش کتابخانه ای و از طریق منابع کتابخانه، اسناد و مدارک چاپ شده و بانک های اطلاعاتی انجام شده است. ازاین رو، در پژوهش حاضر به تحلیل و مقایسه ی برخی از روش های تدریس متداول در آموزش مطالعات اجتماعی پرداخته شده است. نتایج نشان داد، با توجه به اینکه اطلاعات و توانایی های افراد متفاوت است، باید از روش های تدریسی بهره جست که به تفاوت های فردی دانش آموزان توجه نماید. در بین برنامه های درسی مدارس، برنامه درسی «مطالعات اجتماعی» با توجه به ساختار و مفاهیم این رشته، فرصت های غنی و فراوانی را برای رشد گرایش ها و مهارت های موردنیاز فراگیران در زندگی فردی و اجتماعی آنان فراهم می سازد. دستیابی به این اهداف نیازمند حضور معلمان توانمند در به کارگیری روش های متنوع و تدارک فرصت های مناسب یادگیری است که بتوانند واحدهای یادگیری را با تأکید بر مهارت مسأله یابی و ظرفیت های محیطی فراگیران به شیوه های مختلف و با بهره گیری از روش های جدید، طراحی و تدوین نمایند. همچنین معلمان این درس، باید مهارت تحلیل برنامه درسی و تطبیق آن با نیازهای یادگیرندگان را داشته باشند و بتوانند با شناختی مناسب نسبت به برنامه درسی مطالعات اجتماعی، فرصت های یادگیری اثربخشی را طراحی نموده و به دانش آموزان کمک کنند تا درکی بنیادین از مفاهیم علمی به دست آورند؛ سؤال کنند، به کاوش بپردازند، استدلال کنند، با یکدیگر همکاری و مشارکت نمایند، دانسته هایشان را با یکدیگر در میان بگذارند و نظرات خود را ارائه نمایند با توجه به یافته های تحقیق، به کارگیری روش های تدریس پرسش و پاسخ، پروژه، رویدادهای اجباری، ایفای نقش، روش مشارکتی و بازدید علمی به تناسب درس و به صورت تلفیقی توصیه می گردد.