حساب های پرداختنی

اعتبار تجاری نقش مهمی در فعالیت های تجاری هر بنگاه دارد و نشان دهنده میزان اعتماد تأمین کنندگان و اعتباردهندگان به بنگاه تجاری است و ابزار تأمین مالی کوتاه مدت می باشد. در این مطالعه به بررسی تاثیر پریشانی مالی و محدودیت مالی بر اعتبار تجاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. این تحقیق یک مطالعه کاربردی، توصیفی و همبستگی است. نمونه آماری شامل 150 شرکت منتخب از بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1391 تا 1398 است. بدین ترتیب 1200 مشاهده به دست آمده که داده های مالی مورد نیاز آن ها جهت تجزیه وتحلیل، از صورت های مالی شرکت ها گردآوری شد. مدل های آماری تحقیق پس از انجام آزمون های تشخیصی با رویکرد اقتصادسنجی رگرسیون اثرات ثابت و با استفاده از نرم افزار ایویوز، برآورد شدند. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که پریشانی مالی تاثیر مثبت و معناداری بر حساب های پرداختنی و تاثیر منفی و معناداری بر حساب های دریافتنی دارد. همچنین محدودیت مالی تاثیر مثبت و معناداری بر حساب های دریافتنی دارد؛ اما نتایج شواهد محکمی مبنی بر تاثیرگذاری محدودیت مالی بر حساب های پرداختنی نشان نداد. نتایج این مطالعه تأیید می کند که وضعیت مالی شرکت ها و به طور ویژه پریشانی مالی و محدودیت مالی نقش مهمی در سیاست های تأمین مالی و تأمین اعتبارات تجاری دارند.

هدف: متغیرهای تمرکز مشتری و قراردادهای وام بانکی می تواند بر فعالیت های تأمین مالی شرکت ها اثرگذار باشد و تمرکز مشتری ممکن است موجب افزایش بازده شرکت ها شود. روش: در پژوهش حاضر، ابتدا به بررسی ارتباط بین تمرکز مشتری با قراردادهای وام بانکی پرداخته شده؛ سپس اثر تعدیلی متغیرهای وضعیت مالی و حساب های پرداختنی بر ارتباط بین متغیرهای نام برده سنجیده شده است. جامعه آماری پژوهش از نوع جامعه آماری در دسترس است که کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 6 ساله (1390 تا 1395) را با در نظر گرفتن محدودیت هایی، دربرمی گیرد. یافته ها: نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد تمرکز مشتری با وام بانکی شرکت رابطه منفی و معناداری دارد. علاوه بر این، وضعیت مالی و حساب های پرداختنی، ارتباط منفی بین تمرکز مشتری و وام بانکی شرکت ها را تشدید می کنند. نتیجه گیری: با افزایش تمرکز مشتری، بانک ها احتمالاً قوانین سخت گیرانه تری را برای شرکت ها در نظر می گیرند، در نتیجه شرکت با محدودیت های تأمین مالی مواجه می شود. همچنین با افزایش اهرم مالی و حساب های پرداختنی که شاخص های مهمی در تصمیم گیری بانک ها برای اعطای وام هستند، تأمین کنندگان مالی با تردید مواجه شده و تلاش می کنند که از طریق دریافت وثیقه، محدودیت های بیشتری را بر شرکت ها اعمال کنند.      

بررسی تاثیر رشد شرکت بر اعتبار تجاری با توجه به نقش تعدیلی کمبود نقدینگی هدف این مطالعه بوده است. برای اندازه گیری رشد شرکت از رشد در دارایی های ثابت و برای اندازه گیری اعتبار تجاری از تراز خالص اعتبار تجاری و در نهایت برای اندازه گیری کمبود نقدینگی از یک متغیر مجازی بر اساس نسبت وجه نقد به دارایی جاری استفاده شده است. در نهایت با استفاده از اطلاعات 153 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی یک دوره 9 ساله از سال 1392 تا 1400 و مجموعا 1377 مشاهده (سال-شرکت) به آزمون فرضیه ها پرداخته شده است. همچنین برای آزمون فرضیه ها از تکنیک های اقتصادسنجی گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) و نرم افزار ایویوز استفاده شده است. یافته های این مطالعه نشان داد رشد شرکت تاثیر مثبت و معناداری بر اعتبار تجاری دارد ولی کمبود نقدینگی منجر به تضعیف رابطه مثبت بین رشد شرکت و اعتبار تجاری می شود. بر اساس یافته های مطالعه می توان دریافت که با افزایش رشد شرکت، عرضه اعتبار تجاری افزایش یافته و به این ترتیب تراز خالص اعتبار تجاری مثبت می شود. با این حال در شرایط کمبود نقدینگی، شرکت های در حال رشد عرضه اعتبار تجاری را کاهش و تقاضا برای دریافت اعتبار تجاری را افزایش می دهند و به این ترتیب با افزایش حساب های پرداختنی، تراز اعتبار تجاری منفی می شود.