پریشانی مالی

اعتبار تجاری نقش مهمی در فعالیت های تجاری هر بنگاه دارد و نشان دهنده میزان اعتماد تأمین کنندگان و اعتباردهندگان به بنگاه تجاری است و ابزار تأمین مالی کوتاه مدت می باشد. در این مطالعه به بررسی تاثیر پریشانی مالی و محدودیت مالی بر اعتبار تجاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. این تحقیق یک مطالعه کاربردی، توصیفی و همبستگی است. نمونه آماری شامل 150 شرکت منتخب از بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1391 تا 1398 است. بدین ترتیب 1200 مشاهده به دست آمده که داده های مالی مورد نیاز آن ها جهت تجزیه وتحلیل، از صورت های مالی شرکت ها گردآوری شد. مدل های آماری تحقیق پس از انجام آزمون های تشخیصی با رویکرد اقتصادسنجی رگرسیون اثرات ثابت و با استفاده از نرم افزار ایویوز، برآورد شدند. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که پریشانی مالی تاثیر مثبت و معناداری بر حساب های پرداختنی و تاثیر منفی و معناداری بر حساب های دریافتنی دارد. همچنین محدودیت مالی تاثیر مثبت و معناداری بر حساب های دریافتنی دارد؛ اما نتایج شواهد محکمی مبنی بر تاثیرگذاری محدودیت مالی بر حساب های پرداختنی نشان نداد. نتایج این مطالعه تأیید می کند که وضعیت مالی شرکت ها و به طور ویژه پریشانی مالی و محدودیت مالی نقش مهمی در سیاست های تأمین مالی و تأمین اعتبارات تجاری دارند.

دارایی های نامشهود یکی از مهم ترین دارایی های شرکت ها است. در سال های اخیر توجه به دارایی های نامشهود فزونی یافته است. از سوی دیگر، مکانیسم های حاکمیت شرکتی نیز به عنوان مهم ترین ابزار کاهش مشکلات نمایندگی و افزایش نظارت بر عملکرد مدیران شناخته می شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کارایی سرمایه فکری و حاکمیت شرکتی بر پریشانی مالی است. این پژوهش از نظر رابطه بین متغیرها علی، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پس رویدادی می باشد که در آن برای آزمون فرضیه ها از اطلاعات تاریخی شرکت ها و روش های آماری استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1393 تا 1398 است و تعداد نمونه آن به روش حذف سیستماتیک 105 شرکت انتخاب شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روش تحلیل رگرسیون و نرم افزار آماری ایویوز استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که کیفیت حاکمیت شرکتی بر پریشنی مالی تاثیر معنادار دارد و در نتیجه فرضیه اول مورد تایید می باشد. این در حالی است که نتایج بیانگر عدم تاثیر معنادار کارایی سرمایه فکر بر پریشانی مالی است در نتیجه فرضیه دوم رد می شود.