زمینه محوری

إنّ الاهتمام بعنصر الخلفیه والسابقیه فی البحوث الریادیه الحالیه یجعل من دراسه الفرص الریادیه فی صناعه السیاحه فی مدینه زاهدان موضوعاً بحثیاً بارزاً وذات أهمیه. من هذا المنطلق، نتطرق فی هذه الدراسه من خلال اعتماد المنهج الکیفی والاستکشافی إلی عرض مفاهیم الفرص الریادیه لصناعه السیاحه فی مدینه زاهدان. یعدّ البحث الراهن من حیث الاتجاه بحثا تأسیسیاً ومن حیث الغایه والهدف بحثا استکشافیاً. تکون المجتمع الإحصائی للبحث من الخبراء فی مجال ریاده الأعمال وصناعه السیاحه. أما طریقتنا فی عینات البحث فهی الطریقه النظریه ومعیارنا فی حجم العینه هو التشبع النظری. إنّ آلیه جمع البیانات بعد المرحله الأخیره من عملیه إجراء المقابلات والمقابلات الکیفیه المتعدده وشبه الهیکلیه مع 23 شخصاً من أفراد عینه البحث. إنّ النتائج المستخلصه عن عملیه وضع الکودات، والتصنیف وتقییم نتائج البحث انتهت بنا إلی تطویر 11 مقوله رئیسیه ل ( فرص الأنثروبولوجیا، وفرص المورفولوجیا، والفرص الدینامیکیه، والفرص غیر الدینامیکیه، وتأثیر بلاسبو، والفرص التکنولوجیه، والفرص المعرفیه، والفرص المستدیره، والفرص التجاریه، والفرص الخدمیه، والفرص الطبیه) و 31 فرعاً للمقولات الرئیسیه من فرص ریاده الأعمال فی صناعه السیاحه فی مدینه زاهدان. أظهرت نتائج الدراسه من جانب مشارکه نظریه للجانب المعرفی فی مجال بحوث ریاده الأعمال من ناحیه المفاهیم المتمحوره حول البیانات والمعتمده علی الظروف والمناخات الخاصه، ومن جانب آخر ظهر أن التعامل الإبداعی لمؤسسی الأعمال والمشاغل فی إیران وتصمیم النماذج المرتبطه لاسیما فی قطاع السیاحه یعدّ تعاملاً مناسباً فی هذا المجال. فی هذا الإطار، وعلی ضوء نتائج البحث، تمّ تقدیم مقترحات بحثیه، تطبیقیه ووضع سیاسات للمجال العلمی لریاده الأعمال، و تدابیر تنظیم المشاریع، وکذلک صنع السیاسات فی مجال ریاده الأعمال فی الدوله.

رشد سریع جمعیت شهرنشین باعث بروز مشکلات شده است. یکی از این رویکردهای نوین برای حل مشکلات، شهرهای هوشمند هستند. هدف این پژوهش بررسی میزان سازگاری شهرهای هوشمند با زمینه و بستر آن ها است. پژوهش بنیادی -کاربردی است. از فراترکیب که یکی از روش های فرا مطالعه است و تحلیل محتوا استفاده شده است. رویکرد روش شناسی آمیخته (کمی- کیفی) بوده و داده های حاصل از این پژوهش که شامل 70 منبع (عمدتاً 2011 تا 2021) است، کتابخانه ای است. یافته های پژوهش نشان می دهد که اغلب منابع بررسی شده به لحاظ عناوین، فاقد عنوان مشابه با موضوع پژوهش بوده و به لحاظ زمینه محوری، تعداد زیادی از منابع دارای نمونه مطالعاتی هستند اما تنها به پیاده سازی اصول عام هوشمندسازی در نمونه مطالعاتی اکتفا کرده اند. همچنین به لحاظ محتوایی تعداد اندکی از منابع به موضوع بستر در شهرهای هوشمند توجه کرده اند و به ضرورت پرداختن به این موضوع تاکید کرده اند. در پژوهش های پیشین فقط به ضرورت موضوع سنجش میزان سازگاری شهرهای هوشمند با بسترهای شکل گیری آن تاکید شده است و همین نکته نشان دهنده این است که چالش معطوف به زمینه گرایی در شهرهای هوشمند به صورت مستدل و مستند نیازمند پرداختن بیشتر است و نتایج پژوهش، تائیدی بر این مدعا است که موضوع مورد بحث محمل مهمی در ادبیات برنامه ریزی شهری خواهد داشت.