رفتار سکوت کلاسی

شناخت عواملی که سبب سکوت و کناره گیری دانش آموزان دوره ابتدایی در فعالیت های کلاس درس می شود، به دلیل تأثیر انکارناپذیر آن بر عملکرد تحصیلی و همچنین رشد مهارت های اجتماعی و ارتباطی در آنان اهمیت بسیاری دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تجارب معلمان درزمینه عواملی است که باعث گرایش هرچه بیشتر دانش آموزان دوره ابتدایی به سکوت و کنارگیری آنان در فعالیت های موجود در کلاس درس و راهکارهای معلمان در این زمینه بوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل همه معلمان مشغول به خدمت در دوره ابتدایی شهر خرم آباد بوده که نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و همچنین شباع نظری تعداد 10 نفر انتخاب شده اند. اطلاعات با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و روش کدگذاری و استخراج مضمون های اصلی و فرعی تحلیل شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد مهارت های اجتماعی، ضعف های شخصیتی، ویژگی های شخصیتی، ویژگی های جسمی، عوامل خانوادگی، گروه همسالان و همین طور معلمان از عوامل تأثیرگذار در گرایش دانش آموزان به سکوت در کلاس درس هستند. همچنین، براساس مصاحبه با معلمان می توان براساس فعالیت هایی در داخل و خارج از کلاس درس گرایش دانش آموزان را جهت کناره گیری و سکوت در تکالیف آموزشی کاهش داد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رفتار سکوت کلاسی دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان شهرکرد بود. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان شهرکرد در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 4800 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 320 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها شامل رفتار سکوت کلاسی بهنام فر و همکاران (CSBQ) (1394)، ویژگی های شخصیتی کاستا و مک کری (NEO_PI) (1998) و خودکارآمدی تحصیلی جینگز و مورگان (MJSENS) (1999) بود. برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS 25 وAMOS 25 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مدل از برازش مطلوبی برخوردار است ویژگی های شخصیتی به جز باوجدان بودن بر رفتار سکوت کلاسی اثر علی و مستقیم دارند (01/0>P). . همچنین گشودگی نسبت به تجربه، توافق پذیری و باوجدان بودن از طریق خودکارآمدی تحصیلی اثر علی و غیرمستقیم بر رفتار سکوت کلاسی دارد (01/0>P). بنابراین توجه به ویژگی های شخصیتی و خودکارآمدی تحصیلی در جهت کاهش رفتار سکوت کلاسی و افزایش مشارکت کلاسی دانش آموزان از اهمیت بالایی برخوردار است.

هدف این پژوهش، تدوین مدل رفتار سکوت کلاسی مبتنی بر سبک های فرزندپروری و مهارت های اجتماعی با واسطه گری ترس از ارزیابی منفی در دانش-آموزان بود. روش پژوهش حاضر، همبستگی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان شهرکرد به تعداد 4800 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 340 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها شامل رفتار سکوت کلاسی بهنام فر و همکاران (1394)، مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت و ترس از ارزیابی منفی لیری و همکاران بود. برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از آزمون های همبستگی و شاخص های برازش با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مدل های اندازه گیری به سطح مطلوبی از برازش دست یافته است. مهارت های اجتماعی و سبک فرزند پروری مقتدر اثر علّی و مستقیم بر رفتار سکوت کلاسی دارند. همچنین ترس از ارزیابی منفی توانسته است بین مهارت های اجتماعی و سبک فرزندپروری سهل گیرانه میانجیگری کند. پس با توجه به نتایج مهارت های اجتماعی و سبک های فرزندپروری نقش عمده ای در شکل گیری رفتار سکوت کلاسی دارند؛ پس توجه به این دو سازه از اهمیت بالایی برخوردار است.