سبکهای تدریس

هدف: این پژوهش، بررسی تفاوت انگیزش شغلی، سبکهای مدیریت کلاس و سبکهای تدریس معلمان مرد و زن شاغل در مقاطع راهنمایی و متوسطه است. روش: جامعه آماری پژوهش، کلیه معلمان شاغل در دو شهرستان پاوه و جوانرود بود؛ که از میان آنها تعداد 300 نفر (210 مرد، 90 زن) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.  پژوهش، توصیفی بوده و داده ها به کمک سه پرسشنامه انگیزش شغلی هرزبرگ (1960)، سبکهای مدیریت کلاس درس مبتنی بر نظریه فرنچ و راون (1960) و سبک تدریس پراشینگ (2002) جمع آوری گردید. در تجزیه و تحلیل دادهها، از روشهای آمار توصیفی و روشهای آمار استنباطی شامل تحلیل واریانس تک متغیری و چندمتغیری و آزمون t برای گروههای مستقل استفاده گردید. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بین معلمان در متغیرهای اقتدار تشویقی و سبک تدریس براساس جنسیت تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین بین مؤلفههای موفقیت، قدردانی، ماهیت، پیشرفت، روابط، امنیت، حقوق و سبک تدریس سنتی معلمان، در دو مقطع تحصیلی راهنمایی و متوسطه تفاوت معناداری وجود دارد. در بعد دیگری از نتایج، در متغیرهای اقتدار قانونی، اقتدار تشویقی، اقتدار تنبیهی و اقتدار مرجع در معلمان دارای سوابق کاری مختلف، و در میانگین نمرات قدردانی، سرپرست، اقتدار تنبیهی و سبک انعطاف پذیر براساس مدارک تحصیلی معلمان، تفاوتهای معنی دار وجود دارد. همچنین مشخص گردید که میان مؤلفههای قدردانی، حقوق و اقتدار تنبیهی براساس محل خدمت معلمان نیز تفاوتهای معنی داری وجود دارد.

دانشجویان به شیوه های مختلفی مطالب درسی را یاد می گیرند. روشهای آموزش و تدریس نیز متنوع است. یادگیری دانشجویان در کلاس، در کنار عوامل دیگر، به تطابق بین سبک یادگیری ترجیحی دانشجویان و سبک آموزش استاد بستگی دارد. در روش سنتی آموزش دانشگاهی بیشتر وقت کلاس به سخنرانی استاد و نگاه کردن و گوش دادن دانشجویان می گذرد. دانشجویان به تنهایی تکالیف را انجام می دهند و کارگروهی تشویق نمی شود. در مقابل، در روشهای دانشجو محور تمرکز فعالیتها از آموزشگر به فراگیر منتقل می شود؛ به بیان دیگر، در این روشها مسئولیت ساماندهی آنچه باید فراگرفته شود به خود دانشجو واگذار می شود. مهم ترین این روشها عبارت ا ند از: یادگیری فعال، که در آن دانشجویان به طور مؤثر درگیر آنچه می آموزند می شوند، به سؤالات پاسخ می دهند، خود سؤالاتی را طرح می کنند، وارد بحث می شوند و مطالب را توضیح می دهند. در یادگیری مشارکتی دانشجویان به صورت گرو هی، تحت شرایطی که هم کار گروهی مؤثر و هم مسئولیت فردی ایشان اقناع شود، تکالیف یا پروژه ها را انجام می دهند. در یادگیری مسئله محور ابتدا مسئله ای طرح می شود و سپس، دانش و مهارتهای لازم برای حل آن مسئله به تدریج در اختیار دانشجو قرار می گیرد. روشهای دانشجو محور نسبت به روش سنتی استاد محور برتری بارزی دارند که در مواردی چون یادگیری سریع تر و با ماندگاری بیشتر، درک عمیق تر مواد درسی، به کارگیری تفکر نقادانه یا مهارتهای مشکل گشایی خلاقانه و ایجاد نگرش مثبت به آنچه تدریس می شود، قابل مشاهده است.