نظریه های یادگیری زبان

با تحوّل آموزش زبان دوم از آغاز قرن نوزدهم رویکردها و روش هایی همچون روش دستور-ترجمه، روش شنیداری-گفتاری و روش مستقیم در این زمینه به کار گرفته شده اند؛ با طرح نظریه ی آموزش زبان ارتباطی نیز رویکردهای محتوامحور متعدّدی شکل گرفت. آموزش مبتنی بر داستان یکی از رویکردهای مهم آموزش زبان دوم است که در مقاله ی حاضر معرّفی گردیده و نشان داده می شود که برای آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان به عنوان رویکردی کارآمد می تواند مورد توجه قرار گیرد. در این نوشتار پس از مروری کلّی بر روش های مختلف آموزش زبان و بیان اهمیت هر یک، بر آموزش مهارت زبانی از طریق داستان گویی تأکید می شود و از میان داستان های موجود در زبان فارسی داستان های مثنوی که برآمده از ارزش های عام بشری هستند به عنوان منبعی معتبر برای تولید محتوای آموزشی انتخاب می گردند. با این انتخاب علاوه بر معرفی جنبه های مختلف فرهنگ ایرانی اسلامی می توان به یک رویکرد بومی در آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان نیز نزدیک شد.

با پیشرفت فناوری های آموزشی، یادگیری مبتنی بر بازی به عنوان شاخه ای برای رشد یادگیری پدیدار شده و نظر یادگیرندگان زبان، مدرسین و پژوهشگران را نیز به خود جلب کرده است. بررسی و یا طراحی بازی های دیجیتالی با هدف یادگیری زبان به حوزه ی پژوهشی ویژه ای تبدیل شده است و با عنوان " بازی دیجیتالی مبتنی بر یادگیری زبان" (DGBLL) از آن صحبت می شود. در این مقاله با هدف مطالعه ی ارتباط بین امکانات آموزشی در بازی های دیجیتالی ویادگیری زبان های خارجی، ضمن بررسی پژوهش های جدید انجام شده در مورد تاثیر بازی های دیجیتالی بر روی یادگیری زبان، انواع بازی های دیجیتالی شناسایی شده مبتنی بر یادگیری زبان بررسی می شود. همچنین برخی از نظریه های یادگیری زبان و چگونگی استفاده از آن ها در یادگیری بر اساس بازی های دیجیتالی مورد مطالعه قرار می گیرد. سپس دستاوردهای پژوهش ها و توصیه های ارائه شده توسط محققین برای طراحی این نوع بازی ها بر یادگیری زبان بررسی می شود. در این مقاله محورهای زیر مورد مطالعه قرار گرفته است: 1-ابعاد نظری یادگیری زبان مبتنی بر بازی های دیجیتالی، 2- یافته های حاصل از تاثیر بازی دیجیتالی بر یادگیری زبان، 3- پیشنهادات ارائه شده توسط پژوهشگران برای طراحی مناسب تر بازی های دیجیتالی بر اساس یادگیری زبان . این بررسی به مدرسین و یادگیرندگان زبان ، جهت استفاده ی مناسب از بازی های دیجیتالی برای آموزش و یادگیری زبان کمک می نماید. همچنین این مطالعه می تواند برای طراحان بازی های دیجیتالی بومی، زمینه و الهام بخش طراحی بازی هایی با رویکرد یادگیری زبان های خارجی باشد، و نشان می دهد مباحث نظری یادگیری از چه جنبه هایی می تواند به طراحی و اجرای بازی ها برای یادگیری زبان کمک کند.