آموزش و یادگیری الکترونیکی

بی شک مهم ترین رکن هر مجموعه ای نیروی انسانی آن مجموعه است.عملکرد موثر و سازنده در توسعه منابع انسانی باعث پیشرفت بهتر و بیشتر آن مجموعه می شود.توسعه منابع انسانی بدون آموزش های تخصصی و بروز امری دشوار است که به مدد فناوری اطلاعات و ارتباطات ، زمینه به وجود آمدن آموزش های الکترونیکی و جایگزینی آن ها به جای شیوه های سنتی فراهم آمده است.یادگیری الکترونیکی E-Learning مبحث جدیدی است که به سرعت جای خود را در بین روش های آموزشی دیگر باز کرده است.به کمک این شیوه محدودیت زمان و مکان از بین رفته و از انعطاف پذیری و سرعت بالایی در آموزش و بالا بردن سطح مهارت نیروی انسانی، برخوردار است.مقاله حاضر به بررسی توسعه انسانی و نقش آموزش در توسعه ی منابع انسانی و یادگیری الکترونیکی که روش نوین آموزش و یادگیری مبتنی بر فناوری است می پردازد.

در یکی دو دهه اخیر، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای مقاصد آموزشی به عنوان راهنما و هدایتگر، هر روز با سرعت بیش از پیش پیشرفت های جدید را برای بشریت به ارمغان آورده است لذا هدف این پژوهش،بررسی نقش یادگیری الکترونیکی درمحیط های یادگیری با رویکرد آموزش تلفیقی است. در این پژوهش از دو روش کمی و کیفی استفاده شده که روش کیفی، روش تحلیل محتوا و روش کمی، روش توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری شامل کارشناسان و متخصصان برنامه درسی و تعلیم و تربیت شاغل در مدارس و حجم نمونه بر اساس روش دلفی3۰ نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری انتخابی صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات تلفیقی از پرسشنامه استاندارد محیط یادگیری کلاس مک-گل، یادگیری الکترونیکی واتکینز و همکاران و پرسشنامه محقق ساخت تلفیق در برنامه های درسی می باشد. یافته ها حاکی از آن است که با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای هر دو شاخص آموزش و یادگیری الکترونیکی و محیط های یادگیری در مدارس مورد مطالعه، در سطح پایینتری نسبت به سطح متوسط ارزیابی می شودبدین صورت که با بررسی رابطه بین آموزش تلفیقی در مدارس از یک طرف و یادگیری الکترونیکی و محیط های یادگیری از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است که نشان از بطور وجود رابطه مثبت جداگانه و معنا دار می باشد و همچنین بر اساس آزمون کوواریانس بطور همزمان یادگیری الکترونیکی و محیط های یادگیری بر آموزش تلفیقی در مدارس تأثیر گذارند و از میان شاخصها به ترتیب اولویت انگیزه، سواد رسانه ای، دسترسی به فناوری، محط مثبت کلاس،بحث های گروهی آنلاین موفقیت در محیط های آموزشی وباورهای شخص معیارهای مؤثر می باشند. روش یادگیری تلفیقی، در فضای مجازی در مقطع دوم دوره متوسطه قابل اجراست و می تواند همزمان با ارتقا شاخص های یادگیری الکترونیکی و محیط های یادگیری، به کیفیت آموزش تلفیقی کمک کند .