راهکار جسورانه مالیاتی

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر مؤلفه های قدرت مدیر عامل بر مدیریت مالیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش برای اندازه گیری مدیریت مالیاتی از سه معیار اجتناب مالیاتی، فرار مالیاتی و راهکار جسورانه مالیاتی استفاده شده است. بدین منظور داده های مربوط به 108 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی بین سال های 1389 تا 1396 به کار برده شده است. الگوی رگرسیون پژوهش با استفاده از روش داده های تابلویی، بررسی و آزمون شد. نتایج پژوهش نشان می دهد قدرت مدیر عامل تأثیر منفی و معناداری بر مدیریت مالیاتی با استفاده از هر سه معیار دارد؛ بدین معنی که مدیران عامل قدرتمند از طریق مالکیت سهام، تخصص، تجربه و استقلال بیشتر و افق های سرمایه گذاری بلندمدت، مدیریت مالیات کمتری انجام می دهند؛ این به خاطر نگرانی از جرایم مالیاتی، جلوگیری از آسیب به شهرت شان و همچنین به دلیل جلوگیری از افزایش هزینه های معاملات برای مدیریت مالیات و هزینه های غیرمالیاتی است. بنابراین پیشنهاد می شود استفاده کنندگان در تصمیمات سرمایه گذاری خود همواره به این نکته توجه کنند که کاهش مدیریت مالیاتی موجب افزایش ریسک نقدینگی و به موازات آن به ریسک سرمایه گذاری منجر می شود.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مولفه های رفتار سرمایه گذاران بر رویکردهای مدیریت مالیات بود. روش: در این پژوهش رویکردهای مدیریت مالیات شامل فرار مالیاتی، اجتناب از مالیات و راهکار جسورانه مالیاتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از روش داده های ترکیبی (پانل دیتا)، براساس داده های سالانه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1393-1400 استفاده شده است. در نهایت تعداد 127 شرکت از طریق تکنیک حذف نظام مند به عنوان نمونه انتخاب و تجزیه و تحلیل داده های مذکور با استفاده از نرم افزار استتا نسخه 16 در سطح اطمینان 95 درصد اجرا شد. برای اندازه گیری گرایش احساسی سرمایه گذاران و توده واری، به ترتیب از شاخص EMSI و مدل هوانگ و سالمون (۲۰۰۶) استفاده شده است. یافته ها: شواهد و یافته های تجربی پژوهش حاکی از آن است که رفتار سرمایه گذاران دارای اثر مثبت و معناداری بر رویکردهای مدیریت مالیات می باشد. به این معنی که با افزایش گرایش احساسی و رفتار توده وار سرمایه گذاران، میزان مدیریت مالیات مدیران شرکت ها نیز افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که متغیرهای رفتاری سرمایه گذاران (رفتار توده وار و گرایش احساسی) دارای تأثیر مستقیم و معناداری بر رویکردهای مدیریت مالیات شرکت ها هستند. به این صورت که هرچه میزان رفتار توده وار و همچنین گرایش های احساسی سرمایه گذاران بیشتر باشد، میزان فرار، اجتناب و رویکرد جسورانه مالیاتی افزایش می یابد. لذا، رفتار سرمایه گذاران به عنوان یک عنصر مهم برهم زننده نظم بازارهای مالی تأیید شده است. نتایج این تحقیق می تواند در بهبود تصمیم گیری سیاست گذاران و سرمایه گذاران برای جهت دهی صحیح بازار سهام و مدیریت یکپارچه آن مثمرثمر باشد.