محصولات پیچیده

هدف این پژوهش، شناسایی ابعاد کلیدی و مولفه های شایستگی موردنیاز برای مدیران هسته های نوآوری سازمان های با محصولات پیچیده و فن آوری پیشرفته، بررسی و تحلیل مکانیسم های توسعه شایستگی های این مدیران و درنهایت ارایه مدل مفهومی شایستگی برای مدیران هسته های نوآوری این سازمان ها است. این مطالعه، از نوع پژوهش های آمیخته است؛ بدین معنی که، برای گردآوری اطلاعات از روش مصاحبه با خبرگان (مصاحبه های عمیق و پنل های خبرگی)، برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از روش تحلیل مضمون (تم) و در نهایت، پس از تدوین مدل، برای اعتبارسنجی مدل تحقیق از روش پیمایش با ابزار پرسشنامه استفاده شده است. پژوهش حاضر، نشان می دهد که به دلیل اهمیت دوچندان هسته های نوآوری در سازمان های با محصولات پیچیده و فن آوری پیشرفته، مدیران این حوزه ها باید علاوه بر شایستگی های موردنیاز برخی مدیران دیگر، دارای شایستگی هایی نظیر سیاست گذاری پژوهش و توسعه، پیکره بندی و یکپارچه سازی سیستم نیز باشند. در این میان، برخی از شایستگی های مدیران، برای این حوزه ها اهمیت فزاینده ای پیدا می کنند مانند: آینده پژوهی، نوآوری و کارآفرینی و تجاری سازی. ازجمله مهم ترین یافته های این پژوهش می توان به شناسایی، گردآوری، استخراج پورتفولیو و ارایه الگویی منسجم از شایستگی های موردنیاز مدیران فعلی و آتی هسته های نوآوری سازمان های با محصولات پیچیده و فن آوری پیشرفته اشاره نمود. این مدل اگرچه برای همه سازمان های تولیدی قابل استفاده است؛ ولی تمرکز اصلی آن بر سازمان های دارای محصولات پیچیده با فن آوری پیشرفته است. این سازمان ها، به طور عمده در گروه سازمان های بزرگ قرار می گیرند. نوآوری این پژوهش، طراحی مدل شایستگی با ابعاد مشخص برای مدیران هسته های نوآوری، است.

صنعت هوایی یک صنعت استراتژیک حیاتی در حوزه سیستم محصولات پیچیده برای اقتصاد و امنیت ملی محسوب می شود. هدف مقاله حاضر، تجزیه و تحلیل نهادی نقش بازیگران در فرایند اجرای دو طرح کلان ملی فناوری حوزه هوایی در ایران می باشد. با بررسی پیشینه و تجارب کشورها در طرح های کلان طراحی و توسعه محصول در حوزه هوایی، چارچوبی از بازیگران و اقدامات هر بازیگر در هر مرحله این طرح ها ارائه شده است. راهبرد پژوهش حاضر مطالعه موردی، جهت گیری آن کاربردی، هدف آن توصیفی و رویکرد آن کیفی می باشد. ابزار گردآوری داده های اولیه مصاحبه با 14 خبره دارای تخصص و تجربه در حوزه هوایی و درگیر در دو طرح مورد مطالعه (هواپیمای دوزیست و موتورجت) می باشد که در بازه زمانی نیمه دوم سال 1398 صورت گرفته است. برای جمع آوری داده های ثانویه از تمامی اسناد و شواهد موجود در خصوص صنعت هوایی در ایران و خصوصاً دو طرح مورد مطالعه استفاده شده است. تحلیل داده ها با تحلیل محتوا و کدگذاری محوری انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که طرح های کلان ملی فناوری، فرایندی پیچیده و چندمرحله ای می باشند و اجرای آنها نیازمند همکاری و هماهنگی میان شبکه گسترده ای از نهادهای مختلف از جمله بخش دولتی و خصوصی، دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی است. نتایج این پژوهش می تواند به منظور برنامه ریزی بهتر و مدیریت اثربخش طرح های کلان ملی حوزه هوایی مورد استفاده سیاست گذاران و نهادهای متولی قرار گیرد.

یکی از رموز موفقیت در توسعه محصول، مدیریت ریسک و سرمایه گذاری زمان و هزینه در مراحل اولیه است تا در آینده ناگزیر به انجام تغییرات پر هزینه نشویم. از این روی این مقاله با هدف شناسایی و مدلسازی پارامتر های تاثیر گذار در طراحی فرایند توسعه محصولات پیچیده هوافضایی صورت پذیرفته است، این مقاله از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی، رویکرد ترکیبی می باشد. در بخش رویکرد کیفی از طریق مصاحبه و نظرسنجی دلفی فازی از مدیران و مهندسین سیستم، این عوامل در فرایند توسعه محصولات پیچیده هوافضایی، شناسایی شدند. در بخش کمی نیز با رویکرد دیمتل فازی، روابط علی و معلولی این عوامل تحلیل شد. یافته ها و نتایج نشان می دهد، ریسک های فرایند توسعه محصولات پیچیده در شش دسته اصلی و 32 محرک ریسک، ویژگی های محصولات پیچیده در نه دسته و خصوصیات فرایند توسعه محصولات پیچیده در سه دسته شناسایی شدند، تعیین مهندسی سیستم بعنوان خصوصیت قرایند توسعه محصولات پیچیده از نوآوری های این مقاله می باشد. در نهایت با یک چارچوب علی با محوریت ریسک زمانبندی، روابط نظری بین این عوامل ارائه گردید. می توان بیان کرد این چارچوب علاوه براینکه عوامل کلیدی را در نظر می گیرد، بلکه فرضیه یا روابط نظری بین فرضیه ها را نیز نشان می دهد.