گردشگری پایدار شهری

به واسطه ارتباط دو طرفه توسعه پایدار و گردشگری پایدار، برای آن که گردشگری بتواند به توسعه پایدار شهر کمک کند، باید اثرات آن در شهر شناسایی شده و مورد توجه خاص قرار گرفته شود و در صورت مدیریت، برنامه ریزی منسجم و کارآمد و در کنار آن با نظر گرفتن مشارکت ساکنان محلی می توان از پتانسیل های آن جهت بهره مندی بیشتر برای دستیابی به توسعه پایدار شهری استفاده کرد. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی توسعه گردشگری پایدار شهری در شهرگرگان با استفاده از مدل استراتژیکSOAR صورت گرفته است. نوع تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی_ تحلیلی بوده و در جمع آوری اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است که وجود جاذبه های ملی و بین المللی، وجود مناظرو چشم اندازهای طبیعی با آب و هوای مناسب و مطبوع، آثار و میراث تاریخی- فرهنگی متنوع و پرجاذبه، در کنار سایر مزیت ها و قوت های دیگر در این شهر علاوه بر توسعه گردشگری می تواند درآمد پایداری برای شهر به ارمغان بیاورد. در نهایت عواملی مانند: برنامه-ریزی برای افزایش دادن تعداد مراکز خدماتی، تقویت زیرساخت های گردشگری، امکانات زیربنایی و خدمات-گردشگری، بازاریابی و افزایش فرهنگ پذیرش گردشگر از نتایج مورد انتظار می باشد

پژوهش حاضر با هدف؛ تحلیل و تبیین عوامل موثر بر برنامه ریزی و سیاستگذاری گردشگری پایدار شهری در شهر کوهدشت تدوین شده است، نوع تحقیق، کاربردی است، روش بکار گرفته توصیفی- تحلیلی است. ابزار گرداوری داده پرسشنامه محقق ساخته می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه؛ 50نفر می باشد، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد؛ بین مولفه های اجتماعی، نهادی، محیطی-کالبدی، فناوری نوین و اقتصادی و توسعه گردشگری پایدارشهری ارتباط معناداری وجود دارد. واژگان کلیدی: برنامه ریزی، سیاستگذاری، گردشگری پایدار شهری، کوهدشت تحلیل و تبیین عوامل موثر بر برنامه ریزی و سیاستگذاری گردشگری پایدار شهری ؛ مورد پژوهی : شهر کوهدشت چکیده پژوهش حاضر با هدف؛ تحلیل و تبیین عوامل موثر بر برنامه ریزی و سیاستگذاری گردشگری پایدار شهری در شهر کوهدشت تدوین شده است، نوع تحقیق، کاربردی است، روش بکار گرفته توصیفی- تحلیلی است. ابزار گرداوری داده پرسشنامه محقق ساخته می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه؛ 50نفر می باشد، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد؛ بین مولفه های اجتماعی، نهادی، محیطی-کالبدی، فناوری نوین و اقتصادی و توسعه گردشگری پایدارشهری ارتباط معناداری وجود دارد. واژگان کلیدی: برنامه ریزی، سیاستگذاری، گردشگری پایدار شهری، کوهدشت

مباحث هم افزایی گردشگری پایدار شهری با حفاظت بافتهای تاریخی شهرها، بعنوان یکی از ابزارهای هدف گردشگری فرهنگی ، چندین دهه است که در ایران سابقه دارد. یکی از اولین موضوعات به اجرا درآمده در این زمینه پیاده گذر فرهنگی-تجاری تربیت تبریز می باشد. این گذر که در دوره قاجار کوچه نوبر بوده است و در دوره پهلوی به خیابان تربیت تغییر ماهیت می دهد، در ذات خود شامل ترکیبی از بناهای باارزش دوره قاجار در کوچه ها و بن بست هایی که عمود بر گذر هستند، می باشد. و خود گذر نیز شامل مجتمع های تجاری-خدماتی دوره پهلوی بوده است که دارای فرم و نظم بسیار همخوان به نسبت عرض گذر می باشند؛ -گذری که فضای معماری آن حاصل ترکیب این واحدهای وابسته به زمان نسبتا مشخصی از دوره معماری می باشد. البته ساخت و سازهای تقریبا بی هویت سالهای اخیر که با تخریب سازه های معماری دوره اصیل در حال انجام می باشد، در حال ارزش زدایی از ارزشهای این گذر هم از لحاظ ارزشهای فرهنگی و هم از لحاظ حذف دستاوردهای گردشگری فرهنگی می باشد. در این مقاله سعی گردید تاثیر ارزشهای بصری بناهای باقی مانده فرهنگی-تاریخی دوره اولیه ساخت بر گردشگری پایدار شهری پیاده گذر تاریخی تربیت(کوچه نوبر) تبریز بازشناسی گردد و آسیبهای تغییرات و ساخت و سازهای جدید در حال انجام در گذر مورد نقد قرار گیرد.