شایستگی بین فردی

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی شایستگی بین فردی در ارتباطات سازمانی و نیز شناسایی ابعاد مهم و موثر بر آن و تعیین نحوه تعامل بین آنها با استفاده از روش مدل سازی ساختاری تفسیری است. روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و توسعه ای بوده و شامل دو بخش کمی و کیفی است. نمونه آماری پژوهش 17 نفر از خبرگان سازمانی بودند که به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ماتریسی محقق ساخته بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد 13 بعد از ابعاد مهم و موثر بر شایستگی بین فردی در ارتباطات سازمانی عبارت انداز؛ همدلی، دیگر محوری، خودگشودگی، مدیریت تعارض، مدیریت تعاملات، انعطاف پذیری، جرات مندی، راحتی اجتماعی، بیانگری، مستقیم و بی واسطه بودن، حمایت گری، تاثیرگذاری بر دیگران و هدف محوری؛ که با استفاده از روش مدل سازی ساختاری تفسیری در پنج سطح تعاملی مختلف قرار گرفتند. همچنین نتایج نشان داد بر اساس تجزیه و تحلیل نمودار قدرت نفوذ و میزان وابستگی، مستقیم و بی واسطه بودن، راحتی اجتماعی، جرات مندی و بیانگری، نسبت به سایر ابعاد قدرت تاثیرگذاری بیشتری بر شایستگی بین فردی داشتند. پس از آنها همدلی، حمایت گری، دیگرمحوری و خودگشودگی که در ناحیه پیوندی قرار گرفته بودند از ابعاد مهم موثر بر شایستگی ارتباطی بین فردی بودند. سایر ابعاد نیز در ناحیه وابسته قرار گرفتند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت ابعاد شایستگی ارتباطی بین فردی در سطوح مختلف بر یکدیگر موثرند و تغییر در کیفیت هر بعد موجب تغییر در کیفیت ابعاد سطوح بعدی و به نوبه خود موجب تغییر در کیفیت ارتباطات سازمانی می شود.