توسعه گردشگری پزشکی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش گردشگری الکترونیک در توسعه گردشگری پزشکی شهر مشهد بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود که گردآوری داده ها به شکل میدانی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه گردشگران خارجی بودند که به عنوان گردشگر درمانی و پزشکی به شهر مشهد مراجعت کرده بودند که با توجه به نامعین بودن حجم جامعه، از طریق فرمول حجم نامعین کوکران 161 نفر به عنوان نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن توسط 11 تن از متخصصین حوزه گردشگری تأیید و پایایی ابزار از طریق ضریب آلفای کرونباخ بدست آمد (952/0=α). از آمار توصیفی و استنباطی (کالموگروف اسمیرنوف، تحلیل عاملی تأییدی و تی تک نمونه) برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تی تک نمونه نشان داد که کلیه مؤلفه های گردشگری الکترونیک در توسعه گردشگری پزشکی تأثیر معناداری دارند و مؤلفه های اعتبار مکان درمانی، آموزش داده شده به پزشک، توسعه گردشگری پزشکی، هزینه های درمانی و وضعیت اقتصادی گردشگران به ترتیب بیشترین اثرگذاری را دارند. بنابراین ارائه خدمات پزشکی مطلوب، بکارگیری پزشکان مجرب و متخصص و کاهش هزینه درمانی از جمله راهکارهای توسعه گردشگری پزشکی می باشد.

هدف: با توجه به جایگاه مهم صنعت گردشگری پزشکی در اقتصاد جهانی و همچنین قابلیت های ایران در این صنعت، پژوهش حاضر ب ا هدف اصلی شناسایی رهیافت های توسعه گردشگری پزشکی در ایران انجام شد.روش: پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی از نوع مطالعه موردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه خبرگان، مدیران و متصدیان صنعت گردشگری پزشکی است که با استفاده از روش غیرتصادفی هدفمند و گلوله برفی 9 نفر از میان آن ها انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده های تحقیق مصاحبه و برای تحلیل داده ها، از روش تحلیل تماتیک استفاده شده است. قلمرو مکانی پژوهش وزارت بهداشت و درمان، وزارت امور خارجه، سازمان گردشگری و میراث فرهنگی و کمیسیون بهداشت مجلس می باشد. این پژوهش در یک بازه زمانی یک ساله از سال 1400 تا 1401 انجام شده است.یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، اهداف توسعه گردشگری پزشکی شامل اهداف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی-اجتماعی و بهبود زیرساخت های درمانی و گردشگری است. همچنین نهادهای اصلی در توسعه گردشگری پزشکی شامل نهادهای دولتی، نهادهای غیر دولتی، بخش خصوصی و نهادهای مردمی شناسایی شد. ابزارهای اساسی شامل ابزارهای سازمانی، مالی، قانونی و اطلاعاتی می باشد. در ادامه، راهبردهای لازم در توسعه این صنعت شامل راهبرد کیفیت خدمات درماتی، بازاریابی و تبلیغات، سیاست گذاری و مدیریتی، توسعه دهکده های مدرن سلامت و آموزش شناسایی گردید و در نهایت مدل نهایی ارائه شد.