شناسایی ابعاد و مولفه های برندسازی شخصی کارمند با روش آمیخته (مطالعه موردی: صنعت بیمه ایران)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
برندسازی شخصی کارمند به عنوان یک مفهوم کلیدی برای موفقیت شخصی و سازمانی لازم و ضروری است. بدین منظور این تحقیق به دنبال شناسایی ابعاد و مولفههای برندسازی شخصی کارمند میباشد. این پژوهش از نظر هدف از نوع مطالعات توسعهای-کاربردی به شمار میرود که از نظر گردآوری دادهها از نوع توصیفی و از نظر قطعیت دادهها از نوع اکتشافی است. روش پژوهش آمیخته یا ترکیبی میباشد. روش کیفی و کمی مورداستفاده به ترتیب تحلیل مضمون و پیمایش است. جامعه آماری در بخش کیفی متون مرتبط با موضوع تحقیق و در بخش کمی کارشناسان، سرپرستان، مشاورین، معاونین و مدیران فعال حوزههای مختلف صنعت بیمه در شهر تهران بودند. ابعاد و مؤلفههای برندسازی شخصی کارمند از 28 منبع استخراج گردید. نتیجه بررسی و تحلیل ادبیات، استخراج 55 شاخص یا معرف، 6 مولفه و 2 بعد بود. بر همین اساس برندسازی شخصی کارمند دارای دو بعد فردی و بینفردی بوده که بعد فردی شامل مولفههای دانش، مهارت و توانایی، شخصیت و نگرش بوده و بعد بینفردی مولفههای هوش عاطفی، تصویرسازی ذهنی (تاثیرگذاری) و تعامل اجتماعی را دربرمیگیرد. در بخش کمی روایی محتوایی پرسشنامه توسط 30 نفر از خبرگان مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل دادههای حاصل از پرسشنامه تناسبسنجی از مدلسازی معادلات ساختاری و نرمافزار Pls استفاده شد و نتایج آن نشان داد که الگوی ابعاد و مولفههای برندسازی شخصی کارمند از برازش مطلوبی برخوردار است.