صدای جمهوری اسلامی ایران

هدف این مقاله واکاوی ورود فناوری های اطلاعاتی تأثیرگذار بر اطلاع یابی در حوزه های علمیه است. نوع پژوهش کاربردی و روش اجرای آن پیمایشی بوده و از رویکرد تحلیلی استفاده شده است. شیوه گردآوری داده ها پرسشنامه است و روایی صوری ابزار توسط متخصصان تأیید گردید؛ همچنین از ضریب آلفای کرنباخ برای تأیید پایایی استفاده شد. در این پ ژوهش از روش نمونه گیری چندمرحله ای استفاده شده است و در مجموع 313 نفر در استان های فارس و بوشهر جامعه پژوهش را تشکیل دادند. روش های آماری توصیفی و استنباطی به منظور تجزیه تحلیل داده ها به کاررفته و از نرم افزار آماری SPSS استفاده شده است. در این بخش ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون های فریدمن و کورسکال والیس به کار رفت. یافته های پژوهش حاکی از آن است که استفاده از کتابخانه با میانگین (66/3)، انتخاب کتاب های چاپی با میانگین (48/4)، شرکت در کلاس های درس یا کارگاه های آموزشی با میانگین (18/2)، انجام پژوهش با میانگین (05/2)، به ترتیب جهت دسترسی، انتخاب، رویارویی با موقعیت بحران و کسب مهارت های پژوهشی، توسط جامعه پژوهش در اولویت نخست قرار دارند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که میان رفتار اطلاع یابی جامعه پژوهش، با موقعیت مواجه با بحران رابطه منفی معنی دار و با مهارت های پژوهشی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد.

هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر پذیرش نظام آرشیو دیجیتالی صدا توسط برنامه سازان صدای جمهوری اسلامی ایران در منطقه شمال غرب کشور، براساس مدل پذیرش فناوری (تم) [1] دیویس است. روش شناسی: این پژوهش از نوع تحلیلی است که با روش پیمایشی انجام شده است. جامعه پژوهش شامل 100 نفر از برنامه سازان صدای جمهوری اسلامی ایران در منطقه شمالغرب کشور در شهرهای ارومیه، تبریز، اردبیل، زنجان، قزوین، سنندج و مهاباد می باشد که با توجه به محدود بودن جامعه، از روش سرشماری استفاده شده و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده است. یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عوامل سازنده مدل پذیرش فناوری دیویس شامل برداشت ذهنی از مفید بودن، برداشت ذهنی از سهولت استفاده، نگرش نسبت به استفاده و تصمیم به استفاده از فناوری اطلاعات در این پژوهش نیز در چارچوب مدل بعنوان عوامل تأثیرگذار بر پذیرش نظام آرشیو دیجیتالی صدا توسط برنامه سازان شناسایی شدند.نتیجه گیری: در پایان پژوهش با توجه به یافته های آن، توصیه هایی برای افزایش سرعت پذیرش نظام آرشیو دیجیتالی صدا در صدای جمهوری اسلامی ایران ارائه شده است. 

محققان در این تحقیق، با نگاه دیگری به شیوه های برنامه سازی و استفاده از روش کیو، پنج ذهنیت متفاوت دست اندرکاران را درباره جایگاه، رسالت و مسئولیت اجتماعی صدای جمهوری اسلامی ایران شناسایی کرده اند. ذهنیت یک؛ با تأکید بر جایگاه مهم عوامل درون سازمانی در دروازه بانی مطالب و اعتقاد به عینی گرایی نسبی بیشتر متمایل به ملت، مسئولیت اجتماعی صدای جمهوری اسلامی را اجتناب از عوام فریبی، مبارزه با فرهنگ استعماری غرب و انحراف های دینی و مذهبی در جامعه می داند. ذهنیت دو؛ با تأکید بر جایگاه مهم عوامل برون سازمانی در دروازه بانی مطالب و اعتقاد به عینی گرایی نسبی بیشتر متمایل به حکومت، مسئولیت اجتماعی صدای جمهوری اسلامی را حمایت بدون استثنا از سیاست ها و برنامه های ارکان آن می داند. ذهنیت سه؛ با اعتقاد به عینی گرایی مطلق، شیوه عینی تشریحی انتقادی را بر سایر شیوه ها ترجیح می دهد و مسئولیت اجتماعی صدای جمهوری اسلامی را انعکاس بی کم وکاست واقعیت ها و تشریح و تحلیل رویدادها، در استقلال کامل از خواست دیگران (چه حکومت و ملت) می داند. ذهنیت چهار؛ گرچه به ظاهر شیوه عینی توسعه ای را ترجیح می دهد، اما به دلیل اینکه به داشتن روحیه انتقادگری به عنوان یک الزام بی توجه است، به شیوه عینی شبه توسعه ای اعتقاد دارد و مسئولیت اجتماعی صدای جمهوری اسلامی را از زاویه آن می بیند و ذهنیت پنج نیز گرچه به ظاهر شیوه توسعه ای را ترجیح می دهد، اما به خاطر بی توجهی به الزام های آن، مانند تأمین استقلال حرفه ای و امنیت شغلی برنامه سازان و همچنین، برنامه سازی بر مبنای نظریه رسانه های توسعه بخش، به شیوه شبه توسعه ای اعتقاد دارد و مسئولیت اجتماعی صدای جمهوری اسلامی را چیزی فراتر از آن نمی داند.