دانش آموزان غیرفارسی زبان

باسوادی در ساده ترین تعریف خود به معنای کسب مهارت های خواندن و نوشتن به زبان رسمی است. اگرچه اکثر دانش آموزان برای تسلط یافتن بر دو مهارت یاد شده تلاش می کنند اما برای دانش آموزان ایرانی مناطق غیرفارسی زبان، نسبت به مناطق فارسی زبان آموزش زبان فارسی به عنوان زبان رسمی با محدودیت های بیشتری روبه روست. در فرایند زبان آموزی بروز خطا پدیده ای اجتناب ناپذیر است و «تحلیل خطا» راهی است برای شناسایی نیازهای آموزشی در جهت بهبود کیفیت موادآموزشی و شیوه های تدریس. منظور از تحلیل خطا، مطابقه جمله های تولیدشده در گفتار یا نوشتار زبان آموزان با جمله های گویشوران بومی به لحاظ سازگاری یا عدم سازگاری با قواعد زبان مورد مطالعه است. در این تحقیق خطاهای نوشتاری دانش آموزان ایرانی ترک زبان سطح متوسط و پیشرفته مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته است. آمار ارایه شده شامل 100 مورد خطاست که در چهارگروه خطاهای املایی، خطاهای واژگانی، خطای ساختاری و خطای کاربردشناختی بررسی شده اند. داده های تحقیق از دست نوشته های مخاطبان مجلات رشد گردآوری و به روش توصیفی تحلیل و بررسی شده است. هدف تحقیق دستیابی به پربسامدترین خطاهای نوشتاری دانش آموزان ایرانی غیرفارسی زبان است.  نتایج نشان داد که برحسب بسامد رخداد، خطاهای ساختاری با 72 درصد میزان وقوع از بیشترین تعداد برخوردار بوده اند. به عبارت دیگر، دانش آموزان ایرانی ترک زبان در کاربرد نکات دستوری دارای ضعف هستند. به نظر می رسد این نتیجه قابل تعمیم به سایر دانش آموزان غیرفارسی زبان ایرانی نیز می باشد. بنابراین در تهیه متون آموزشی و کمک آموزشی باید به این موضوع بیشتر توجه شود.