خلیل بن احمد فراهیدی

تتکفل هذه المقاله بدراسه القضایا التالیه: 1. أفضل إبداعات الخلیل بن أحمد الفراهیدى على مستوى اللغه والشعر والأدب؛ 2. ملاحظات حول نظریه الخلیل العروضیه؛ 3. مقاربه الأوزان العروضیه العربیه التى اکتشفها الخلیل فى الشعر العربى، بالأوزان المطبقه فى الشعر الفارسى، و نقد مدى قدرات اللغتین العربیه والفارسیه فى هذا المجال؛ 4. دراسه نقدیه للآراء القائله باقتباس العروض الفارسى من العروض العربى والآراء المخالفه؛ 5. نقد الأخطاء المنهجیه التى ارتکبها خلال أعماله اللغویه والأدبیه.

اصولاً کار فرهنگ نویسی یا واژه نگاری(Lexicographie) تهیه و ارائه مجموعه های واژگانی است که بر طبق اصول زبان شناختی یا بهره گیری از واژگان شناختی صورت می گیرد. مقایسه تطبیقی فرهنگ «لغت فرس» اسدی توسی در زبان فارسی، و «العین» خلیل بن احمد فراهیدی در زبان عربی به عنوان اولین فرهنگ های لغت با توجه به پیشینه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و دینی مشترک نشان از آمیختگی و نزدیکی دو زبان فارسی و عربی و اثرپذیری آن ها از یکدیگر دارد.