الگوهای پوشاک زنانه

پوشاک از نمودهای عینی فرهنگ هر جامعه ای به شمار می رود. بناهای مذهبی امام زاده ها مملو از نقوش تزیینی پرباری است، که به سبب برخورداری از طرح های هنری و نقوش نمادین، می تواند در طراحی پوشاک زنانه مورد استفاده قرار گیرد. در عین حال می تواند الگو و کمکی برای ایجاد و توسعه اشتغال و پیشرفت اقتصادی کشور باشد. بنابراین توسعه ی فرهنگ کارآفرینی در سطح جامعه اهمیت پیدا می کند. این مقاله، کوششی است برای مطالعه، شناخت هویت و ویژگی های بصری و ریشه های اعتقادی و مفاهیم پنهان و نمادین نقوش سنتی شهرستان دماوند و کارآفرینی و کاربرد آن ها در طراحی پوشاک زنانه. روش انجام تحقیق بر مبنای ماهیت توصیفی- تحلیلی بوده است و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت ترکیبی (کتابخانه ای و میدانی) مورد استفاده قرار گرفته است. ابزارگردآوری داده ها، شامل: مشاهده، دوربین (عکاسی و فیلم برداری)، اسکنر، اینترنت و فیش برداری است. جامعه آماری این پژوهش، پنج امام زاده شهرستان دماوند استان تهران است و روش نمونه گیری به شکل انتخابی است. پنج نقش شاخص را از مجموعه نمونه های مورد مطالعه انتخاب و سپس برای هریک نمونه های تصویری و سه نمونه طراحی پوشاک زنانه (مانتو، کیف و کفش) با الهام از نقوش سنتی امام زاده های این شهرستان ارائه شده است. نتایج حاصل از این مطالعه، گویای آن است که منطقه مورد مطالعه، به عنوان بخشی کوچک از پهنه فرهنگی ایران، توانایی ارائه نمونه های کاربردی نقوش را در حد گسترده ای در خود دارد و طراحی پوشاک نیز قابلیت ترکیب و تغییر را دارا می باشند و قابل تعمیم به دیگر مناطق کشور و حوزه های فرهنگی هستند.