بازسازی رباط صلیبی قدامی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین های عصبی-عضلانی ناحیه مرکزی و ران بر حس وضعیت مفصل زانو و تعادل ایستای ورزشکاران مرد با بازسازی رباط صلیبی قدامی بود. 24 ورزشکار با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. قبل و بعد از تمرین ها (هشت هفته، سه جلسه در هفته)، در هر دو گروه حس وضعیت مفصل زانو در سه زاویه 30، 45 و 60 درجه و تعادل ایستا به ترتیب با استفاده از دینامومتر ایزوکنتیک و آزمون ایستادن یک پا روی صفحه نیرو ارزیابی شد. اطلاعات با استفاده از آزمون تی همبسته و تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرین های عصبی-عضلانی ناحیه مرکزی و ران می توانند اثر درخور توجهی بر حس وضعیت مفصل زانو و تعادل ایستای ورزشکاران دارای سابقه بازسازی رباط متقاطع قدامی داشته باشند.

وظایف حرکتی عصبی-شناختی، ارتباط موثری بر هماهنگی عملکرد ورزشی و آسیب های اسکلتی عضلانی دارد. بقایای تغییرات شناختی پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی موجب تغییرات بیومکانیکی زانو شده و می تواند ریسک آسیب ثانویه را افزایش می دهد. هدف مطالعه ی حاضر بررسی و مقایسه کینتیکی ورزشکاران با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی و ورزشکاران بدون آسیب بود. در مطالعه ی پیش رو در مجموع 30 فوتبالیست مرد حرفه ایشامل15 ورزشکار با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی بعد از بازگشت به بازی و 15 ورزشکار سالم، شرکت کردند. آزمودنی ها حداقل 5 فرود قطره ای با مداخله شناختی در تصمیم گیری نقطه فرود برروی صفحه نیرو انجام دادند. حداکثر نیروی عکس العمل زمین، زمان رسیدن به ثبات و مرکز فشار با شاخص طول مسیر در لحظه فرود محاسبه شد. برای مقایسه ی متغیرها از آزمون یو من ویتنی استفاده شد. ازنظر آماری ، تفاوت معناداری در چهار متغیر: میانگین حداکثر مسیر حرکت مرکز فشار (04/ 0 = p)، حداکثر میانگین نیروی عمودی عکس العمل زمین در بهترین فرودها (01/ 0 = p )، حداکثر میانگین نیروی عمودی عکس العمل زمین در کل فرودها (01/ 0 = p ) و حداکثر میانگین نیروی داخلی-خارجی عکس العمل زمین در بهترین فرودها (03/ 0 = p ) وجود داشت، اما در متغیر حداکثر زمان رسیدن به ثبات در همه کلاس های فرود (05/ 0 > p ) از نظر آماری معناداری مشاهده نشد. به نظر می رسد اختلال در تصمیم گیری با مداخله ی شناختی در طول مرحله پرواز، ریسک آسیب دیدگی مجدد را در افراد باسابقه بازسازی رباط صلیبی افزایش می دهد.