کیفیت زندگی شهروندان

یکی از ایده های اساسی در اسناد حقوق بشر، اصل کرامت انسانی است که بعد از جنگ جهانی دوم، در تمامی اسناد حقوق بشر به آن توجه و اشاره شده، ولی در خصوص معنا، مصادیق و رویه های قضایی و تفسیری آن، اجماع عمومی بین المللی وجود ندارد؛ لذا مقاله حاضر تلاش دارد با بهره گیری از مطالعات اسنادی – کتابخانه ای و روش تحلیلی- توصیفی، به بررسی مقوله کرامت انسانی درگفتمان حقوق بشر بپردازد. سؤال اصلی مقاله این است که آیا مفهوم و اصول کرامت انسانی در اسناد بین المللی حقوق بشر، با مصادیق شرافت انسانی مغایر است؟ مفروض مقاله نیز این است که کرامت انسانی به مثابه یک اصل مهم در اسناد حقوق بشری، فاقد اجماع عمومی بوده و دلالت های معنایی مختلفی از آن در رویکردهای تفسیری حقوق بین الملل مشاهده می شود. برخی یافته ها نشان می دهند که کرامت انسانی مبتنی بر اصولی چون آزادی، برابری، حق توسعه، امنیت و حراست از هسته بنیادین زندگی افراد، کیفیت زندگی و رفاهیات اجتماعی است و برخی اعمال در جامعه بشری با اصل کرامت، شأن و عزت انسانی مغایرت دارند که از آن جمله می توان به شکنجه، تحقیر، تبعیض دینی و مذهبی، نقض حقوق زنان، بی توجهی به کودکان و اقشار آسیب پذیر، نفی حقوق سیاسی اقلیت ها و غیره اشاره کرد. این اعمال و رفتارها با اصل کرامت انسانی در تضاد هستند و اسناد حقوق بشر در سطح بین المللی و منطقه ای بر طرد این رفتارها توسط دولت ها تأکید دارند.

تحقیق حاضر به منظور شناسایی تاثیر عملکرد شهرداری بر کیفیت زندگی شهروندان در منطقه شش تهران مورد مطالعه قرار گرفته است. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بوده و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان شهرداری منطقه 6 شهر تهران در سال 94 به تعداد 950 نفر بوده که حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 274 نفر تعیین می شود.نتایج یافته های توصیفی نشان داده وضعیت عملکرد شهرداری (متغیر مستقل) با میانگین 2.44 به میزان 49 درصد و مؤلفه های آن شامل: حوزه اجتماعی- فرهنگی با میانگین 2.27 به میزان 45 درصد؛ حوزه فنی و عمرانی با میانگین 2.33 به میزان 47 درصد؛ ترافیک شهری با میانگین 2.55 به میزان 51 درصد و خدمات شهرداری با میانگین 2.56 به میزان 51 درصد و در نهایت وضعیت کیفیت زندگی شهروندان (متغیر وابسته) با میانگین 3.16 به میزان 63 درصد است. بین خدمات شهرداری تهران و کیفیت زندگی شهروندان رابطه آماری معنی داری مشاهده نشده است. به طور کلی می توان گفت که اگر چه بین عملکرد شهرداری و مؤلفه های آن بر کیفیت زندگی شهروندان منطقه 6 تهران مؤثر بوده اما این اثر در حد ضعیفی معنادار می باشد.