درس کارورزی

برنامه ی کارورزی در دانشگاه ها برای سطوح مختلف آموزش ابتدایی، راهنمایی و متوسطه تأمین و تربیت معلمانی است کارآمد که علاوه بر داشتن صلاحیت های عمومی و علمی دارای قابلیت ها و توانایی های حرفه ای نیز باشند تا بتوانند از عهده ی وظایف خطیر حرفه ی معلمی برآیند. تحقیق حاضر به بررسی راهبردهای تدریس و ارزشیابی درس کارورزی دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه طباطبایی اردبیل از دیدگاه دانشجو معلمان و اساتید می پردازد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. نمونه ی آماری دانشجویان به تعداد 103 نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد و نمونه ی آماری اساتید به روش تصادفی ساده و به تعداد 11 نفر انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. در این پژوهش از آزمون تی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج آماری نشان می دهد که بین عناصر راهبردهای تدریس و ارزشیابی درس کارورزی از دیدگاه اساتید و دانشجویان تفاوت معناداری وجود دارد. لذا با 095/0 اطمینان می توان گفت بین میانگین نمرات دو گروه دانشجویان با اساتید تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین دانشجویانی که تجربه یک کارورزی یک برنامه ریزی شده و خلاق را داشته باشند تجربه عملی و حرفه ای کسب کرده و نقاط قوت خود را کشف می کنند و مهارت های خود را به خوبی بهبود می بخشند تا بتوانند برای پست های حرفه ای در آینده آماده شوند.

انجام موفقیت آمیز درس کارورزی، به داشتن نگرش مثبت نسبت به این درس نیاز دارد. از این رو، ایجاد چنین نگرشی از طریق آموزش مهارت هایی همچون مهارت کارآفرینی به دانشجویان، ضرورتی درخور تامل است. در این راستا، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت کارآفرینی در تغییر نگرش دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان اهوازنسبت به درس کارورزی است.روش پژوهش حاضر، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر پردیس رسول اکرم (ص) اهواز بوده است که در مهرماه سال تحصیلی 98، به گذراندن درس کارورزی3 مشغول بودند. تعداد این دانشجویان 103 نفر بود که از میان آن ها، 40 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب، و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. بعد از انتخاب نمونه ها و تقسیم تصادفی آن ها بین دو گروه (گروه آزمایشی و گروه گواه) و اجرای پیش آزمون، مداخله در گروه آزمایشی از طریق آموزش مهارت کارآفرینی در طی 13 جلسه 90 دقیقه ای و هر هفته دو جلسه؛ علاوه بر آم وزش موضوع ات درس ی کارورزی، انجام ش د. برای جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته ای که دارای 34 سوال و در طیف پنج درجه ای لیکرت (خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم، خیلی کم) تنظیم شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. پایایی پرسش نامه با استفاده از آلفای کرونباخ 86/0، به دست آمد و داده ها با بهره گیری از تحلیل کوواریانس بررسی شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت کارآفرینی در تغییر نگرش کلی دانشجویان، و خرده مقیاس های شناختی، رفتاری و عاطفی نگرش نسبت به درس کارورزی، موثر بوده است.

تحقیق حاضر به بررسی محتوا و نحوه یادگیری درس کارورزی دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه طباطبایی اردبیل از دیدگاه دانشجو معلمان و اساتید پرداخته است. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. نمونه ی آماری دانشجویان به تعداد 103 نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد و نمونه ی آماری اساتید به روش تصادفی ساده و به تعداد 11 نفر انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روش آماری مورداستفاده در این پژوهش آزمون تی است. نتایج آماری نشان می دهد که بین عناصر محتوا و نحوه یادگیری درس کارورزی از دیدگاه اساتید و دانشجویان تفاوت معناداری وجود دارد. لذا با 095/0 اطمینان می توان گفت بین میانگین نمرات دو گروه دانشجویان با اساتید تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین با توجه به نمرات تفاوت میانگین ها، در کل امتیاز کل اساتید از دانشجویان بیشتر است.