سازمان برای رزم

لازمه هرگونه اقدام یا عملیات نظامی صرف نظر از بخش اجرایی، اعمال فرماندهی و کنترل بر آن است. افزایش سرعت، دقت و وسعت منطقه عملیات، دخالت عوامل انسانی و محدودیت های فناوری، موجب پیچیدگی بیش ازحد سیستم های فرماندهی و کنترل شده است؛ از طرفی عدم قطعیت و پیچیدگی صحنه عملیات، امکان بهره گیری از روش های سنتی تجزیه وتحلیل اطلاعات را با مشکل مواجه می سازد. هدف اصلی این مقاله، " تعیین مؤلفه ها و شاخص های فرماندهی و کنترلِ سازمان برای رزم در جنگ های آینده بوده که بدین منظور سؤال اصلی تحقیق: مؤلفه ها و شاخص های فرماندهی و کنترلِ سازمان برای رزم در جنگ های آینده کدامند؟ مطرح گردیده است. نوع تحقیق، کاربردی- توسعه ای و روش تحقیق از نوع پیماشی، توصیفی، تحلیلی است. بر مبنای نوع داده های مورد نیاز، یک تحقیق آمیخته است که از ابزار فیش برداری و در روش میدانی از پرسشنامه استفاده شده است. اعتبار سنجی پرسشنامه، توسط خبرگان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ به میزان 85/0  محاسبه گردید. جامعه آماری تحقیق تعداد 110 نفر که حجم نمونه 32 نفر است. در نتایج حاصل، توزیع نرمالِ داده ها، ضرایب همبستگی و ضرایب بار عاملی مؤلفه ها و شاخص های فرماندهی و کنترل تعیین که مؤلفه های (فرماندهی قاطع با 3 شاخص، طرح ها و دستورهای ساده با 2 شاخص، ارتباط مداوم با 3 شاخص و اطلاعات لحظه ای با 4 شاخص) مشخص و مؤلفه ارتباط مداوم با میانگین (7.65) در رتبه اول و فرماندهی قاطع با میانگین (7.44) در رتبه دوم، مؤلفه اطلاعات لحظه ای با میانگین (5.99) در رتبه سوم و طرح ها و دستورهای ساده با میانگین (5.41) در رتبه بعدی قرار می گیرند.

هر کشوری برای مقابله با تهدیدات باید دارای تدابیر، خط مشی ها و تمهیدات خاص باشد تا بتواند تلاش های دفاعی و امنیتی خود را در قالب دکترین و سیاست های کلی هم جهت نموده و به مورداجرا گذارد، با توجه به تغییرات ایجادشده در ساختار نیروی زمینی نحوه ی پشتیبانی آتش گروه های توپخانه از مأموریت قرارگاه های عملیاتی منطقه ای نزاجا به خصوص در جنگ ناهمتراز با چالش جدی مواجه گردیده است تحقیق حاضر به این موضوع پرداخته و هدف این تحقیق مطالعه موردی در خصوص تبیین نحوه ی سازمان برای رزم و طرح ریزی آتش گروه های توپخانه در پشتیبانی آتش از مأموریت قرارگاه های عملیاتی منطقه ای نزاجا در جنگ ناهمتراز هست. روش تحقیق توصیفی با رویکرد تحلیل آمیخته هست. جامعه موردمطالعه گروه های توپخانه نزاجا می باشند. به علت نداشتن سابقه ی نبرد در برابر نیروهای فرا منطقه ای در کشور، محقق با توزیع پرسشنامه، مصاحبه با صاحب نظران، اسناد و مدارک از ابزار و روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق استفاده می نماید. یافته های این تحقیق منظور نمودن موارد جدیدتری نسبت به جنگ کلاسیک در سازمان برای رزم و طرح ریزی آتش گروه های توپخانه در پشتیبانی آتش از مأموریت قرارگاه های عملیاتی منطقه ای نزاجا در جنگ ناهمتراز هست.

پژوهش حاضر باهدف تبیین چگونگی کاربرد توپخانه صحرائی در مقابله با گرو ه های تروریستی مبتنی بر پژوهشی آمیخته (کیفی- کمی) انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه فرماندهان توپخانه نزاجا از رده گردان به بالا می باشند. حجم نمونه در مرحله مصاحبه به روش هدفمند قضاوتی به تعداد 12 نفر و برای پرسشنامه با فرمول کوکران به تعداد 50 نفر محاسبه و نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی انجام شده است. اندازه گیری داده ها برای تبیین تاکتیک توپخانه صحرائی با ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته و برای آزمون فرضیه های پژوهش با ابزار پرسشنامه 27 سؤالی بوده است. روایی ابزار اندازه گیری به روش محتوایی و با تأیید خبرگان و پایایی آن برای مصاحبه با پایایی بازآمون (91 درصد) و پرسشنامه با آزمون آلفای کرونباخ به میزان (90/0) محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان داد که؛ 1) سازمان برای رزم توپخانه جهت مقابله با گروه های تروریستی بایستی به صورت غیرتمرکزی و آتشباری باشد، 2) طرح ریزی آتش توپخانه بایستی در ابتدا به صورت مشروح و کامل و در ادامه ساده و تعجیلی باشد، و 3) شناسایی، انتخاب و اشغال موضع توپخانه نیز باید به صورت تعجیلی و پراکنده در عرض و عمق منطقه باشد.