سازش یافتگی روان شناختی

هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت نقش تعدیل کننده ادراک پذیرش والدینی در رابطه با پذیرش همسر و پیامدهای روان شناختی آن بود. 120 دانشجوی زن متأهل از دانشگاه های تهران انتخاب و پرسشنامه های پذیرش طرد و کنترل شریک صمیمی (روهنر و خالق، 2005)، پذیرش طرد و کنترل والدینی (نسخه مادر و پدر؛ روهنر و خالق، 2005) و ارزیابی شخصیت (روهنر و خالق، 2005) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان دادند که پذیرش طرد و کنترل مادر، پدر و همسر هرکدام به شکل مستقل سازش یافتگی روان شناختی را به طور معنادار پیش بینی می کنند، اما صرفاً پذیرش طرد پدر و همسر و کنترل پدر پس از کنترل متغیرهای دیگر قادر به پیش بینی معنادار سازش یافتگی روان شناختی در زنان بودند. همچنین، کنترل مادر و همسر بیش از پذیرش و طرد از سوی آنها قادر به پیش بینی معنادار سازش یافتگی روان شناختی زنان نبود. به طور کلی، یافته ها حاکی از آن بودند که هرچند نقش والدین در سازش یافتگی روان شناختی زنان معنادار است اما پذیرش همسر می تواند تأثیر نقش آنها، به ویژه مادر را تعدیل کند. بنابراین، تجربه های آتی فرد می توانند تأثیر ادراک پذیرش و طرد والدینی را تغییر دهند.