ارزش مربوط بودن

ارزش محتوای اﻃﻼﻋﺎت ﺣﺴﺎﺑﺪاری با عنوان صورت های مالی مفید بدین معنا است که اطلاعات موردنظر ﺑﺮ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اﻗﺘﺼﺎدی استفاده کنندگان در ارزﯾﺎﺑﯽ روﯾﺪادﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل و ﺗﺄﯾﯿﺪ ﯾﺎ ﺗﺼﺤﯿﺢ ارزیابی های ﮔﺬﺷﺘﻪ آنها ﻣﺆﺛﺮ واﻗﻊ ﺷﻮد. هرچه محتوای اطلاعاتی ارزش بیشتری داشته باشد، پیوستگی بین اقلام صورت های مالی و قیمت یا بازده سهام بیشتر و محکم تر می شود. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه تغییرات در ارزش محتوای اطلاعات حسابداری طی گذر زمان در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سال های 1388-1394 است. در این پژوهش تعداد 165 شرکت به عنوان نمونه انتخاب گردید و دو فرضیه موردبررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد تغییر قابل توجهی در طی زمان در ارزش محتوای اطلاعات حسابداری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران وجود دارد. همچنین متغیرهای نسبت بدهی های بلندمدت به دارایی ها و دارایی های مشهود و درصد مالکیت دولتی بر تغییر در ارزش محتوای اطلاعات حسابداری تأثیر مثبت و مستقیم و متغیرهای اندازه شرکت، رشد شرکت و بازده تجمعی یک ساله تأثیر منفی و معکوس دارد.

استفاده کنندگان صورت های مالی برای تصمیم گیری به اطلاعات حسابداری نیاز دارند و اطلاعات حسابداری زمانی می تواند در تصمیم گیری مفید واقع شود که از ارزش مربوط بودن برخوردار باشد. هدف این پژوهش بررسی میزان تغییرات مربوط بودن اطلاعات حسابداری و شناسایی عوامل مؤثر بر آن است. مربوط بودن اطلاعات حسابداری به کمک چهار مدل با روش حداقل مربعات معمولی، در 2970 مشاهده طی دوره زمانی هجده ساله (1375 تا 1392) بررسی شد. همچنین برای شناسایی عوامل مؤثر بر مربوط بودن اطلاعات حسابداری از 100 نمونه از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی هشت ساله (1385 تا 1392) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی است که مربوط بودن اطلاعات ترازنامه پس از تدوین اولین استانداردهای حسابداری، روند رو به رشدی را در پیش گرفته است و بین مربوط بودن و اندازه شرکت رابطه معکوس و معنادار، بین مربوط بودن و رشد شرکت رابطه مستقیم و معنادار و بین مربوط بودن و بدهی شرکت رابطه معکوس و معنادار وجود دارد.