عام گرایی خاص گرایی

این مقاله بر اساس نتایج طرح پژوهشی « بررسی سوگیری های ارزشی دانشجویان دانشگاههای آزاد اسلامی منطقه چهار» تدوین گردیده است. مبنای نظری طرح را مفهوم «متغیرهای الگویی» پارسونز تشکیل داده است که شامل متغیرهای «کنش غیر عاطفی واکنش عاطفی ، ویژگی پخش ، عام گرایی خاص گرایی ، دستاورد ماهیّت » می باشد. حجم نمونه شامل 165 دانشجوی زن و 245 دانشجوی مرد در سنین 24-18 سال و در مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد بود که از طریق فرمول کوکران محاسبه شد. واحدهای دانشگاهی انتخاب شده در نمونه شامل واحدهای خوراسگان، نجف آباد، خمینی شهر، کاشان، شهرضا، مبارکه، یزد و شهرکرد بود. روش نمونه گیری از دانشجویان ، روش مطبق تصادفی بود . علاوه بر بررسی متغیرهای الگویی به بررسی روابط احتمالی این متغیرها با متغیرهای جنسیّت ، سال های حضور در دانشگاه و گروه تحصیلی نیز پرداخته شد. پس از شاخص سازی متغیرهای الگویی ، به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای با سؤال های بسته استفاده شد. در واقع پرسشها در قالب 18 گویه و 3 سؤال مشخصات فردی و تحصیلی تدوین گردید. در تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های آماری میانگین وزنی، آزمون t، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون مقابله های شفه استفاده گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که دانشجویان مزبور سوگیری های ارزشی غیرعاطفی، دستاورد، پخش و عام گرایی داشتند. دانشجویان زن از سوگیری ارزشی به سمت وجوه دستاورد  و خاص گرایی  در مقایسه با دانشجویان مرد بهره مند بودند . میزان سال های تحصیل دانشگاهی با سوگیری های ارزشی دانشجویان از ارتباط معناداری برخوردار نبود. دانشجویان علوم انسانی در مقایسه با دانشجویان فنی و مهندسی، غیر عاطفی تر بودند و دانشجویان علوم پایه در مقایسه با دانشجویان فنی ومهندسی سوگیری ارزشی بیشتری به سمت وجه ویژگی از متغیر الگویی ویژگی   پخش داشتند