عرصه های تصمیم گیری

 ضرورت پاسخگویی نرمش پذیر به اثرات فرآیند های جهانی شدن بر اقتصاد شهرها و نیاز به رویارویی با مشکلات شهری با بهره گیری از ظرفیت های محلی، سبب توجه به«فرهنگ» به عنوان ابزاری نوین در فرآیند «تجدید حیات شهری» برای مقابله با جنبه های افت شهری شده است؛ اما مداخله در نواحی دچار افت شهری در ایران، اغلب بدون توجه لازم به هویت و ظرفیت های فرهنگی انجام شده و در موارد بسیار، حتی به تضعیف آنها منجر شده است. هدف این مقاله، پیشنهاد چارچوبی برای رویارویی یکپارچه با جنبه های افت شهری با بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی است. به این منظور، از راه رتبه بندی شدت افت شهری با روش آماری تحلیل عاملی، چهار محله در منطقه 6 شهر تهران به عنوان نمونه موردی انتخاب شده اند. پس از اثبات فرضیه معناداری ارتباط میان فرهنگ و ابعاد تجدید حیات شهری در این محله ها با استفاده از آماره خی دو، با به کارگیری فن تحلیل عرصه های تصمیم گیری مرتبط، به تولید و گزینش مسیرهای عمل گزینه هدایت گر تجدید حیات شهری پرداخته شده است. دستاورد این مقاله، به کارگیری چارچوبی برای یکپارچه کردن فرهنگ و برنامه ریزی راهبردی تجدید حیات شهری است؛ به گونه ای که با تأکید بر منفعت ساکنان، به رویارویی یکپارچه با افت شهری بپردازد و ایجاد چرخه ای خود پایدار از راه تقویت دو سویه ابزارها و جامعه مورد برنامه ریزی را امکان پذیر سازد.

مقدمه: با کنار رفتن رهیافت ساده جامع از دانش برنامه ریزی، رهیافت عقلانی جامع به رهیافت ساده جامع ترجیح داده شد. برنامه های جامع عقلانی با تأکید بر مدل تصمیم گیری عقلانی، زمینه حضور نگرش راهبردی را فراهم نمودند. در نظام برنامه ریزی ایران عدم تحقق کامل برنامه های جامع تهیه شده و موفقیت اندک در دست یابی به اهداف سبب گشت تا دستورکار جدیدی برای برنامه ریزی تحت عنوان "برنامه های راهبردی" تعیین گردد.هدف: هدف این پژوهش طراحی برنامه راهبردی منطقه 4 شهر اصفهان می باشد.روش شناسی: جهت دستیابی به اهداف، از روش استنتاج اهداف از مشکلات در بیانیه اهداف، روش تقابل و تعامل عوامل درونی و بیرونی در بیانیه راهبردها و روش تحلیل عرصه های تصمیم گیری مرتبط(تکنیک آیدا) و فرآیند اختیار راهبردی در دستیابی به برنامه شهری استفاده شده است.قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی این پژوهش منطقه 4 شهر اصفهان می​باشد.یافته ها و بحث: پس از انجام مطالعات نظری، تدوین بیانیه اهداف بر پایه مشکلات و راهبردهای عنوان شده در اسناد فرادست و تدوین عرصه های تصمیم گیری بر مبنای بیانیه اهداف و تعیین ناسازگاری میان آن ها، تولید سناریوهای مطابق با سازگاری و ناسازگاری عرصه های تصمیم گیری، معرفی سناریوهای برتر، تولید سیاست های مرتبط با عرصه های تصمیم گیری بر پایه اهداف و راهبردها، تعیین ناسازگاری میان اختیارهای تصمیم گیری در هر یک از سناریوهای منتخب و تشکیل ماتریس سیاست گذاری صورت می​پذیرد.نتیجه گیری: راهکارهای بهسازی و نوسازی، افزایش سطح و سرانه برخی کاربری ها، اعطای تسهیلات تشویقی مشارکتی، گسترش حمل و نقل شهری، تثبیت توسعه افقی و گسترش توسعه عمودی و تدوین مقررات مدیریت شهری می تواند در دستیابی به هدف کارساز باشد.