زیرساخت های فناوری اطلاعات

توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات طی چند دهه گذشته، تأثیرات شگرفی بر سازمان ها داشته است و استراتژی های آن ها را در تطبیق با محیط، تغییر داده است. هدف این تحقیق طراحی مدل قابلیت های فناوری اطلاعات در سازمان های دولتی است. روش تحقیق از حیث نتیجه جزء تحقیقات توسعه ای و از حیث هدف جزء تحقیقات اکتشافی و از حیث روش جزء تحقیقات کیفی است. ابزار جمع آوری داده های تحقیق مصاحبه است و به منظور تحلیل داده ها، از روش تئوری زمینه ای استفاده شد. در این تحقیق 14 مصاحبه انجام گرفت که شامل دو بخش مدیران آگاه از موضوع و متخصصان فناوری اطلاعات و مدیریت به عنوان نظریه پردازان این حیطه بود. مصاحبه در مراحل اولیه به صورت عمیق انجام شد، اما از اواسط مصاحبه ها به دلیل مشخص شدن کدهای مفهومی، مصاحبه ها هدفمندتر و به صورت نیمه باز برای مفهوم سازی مناسب موضوع صورت پذیرفت. تحلیل کدهای تحقیق پس از انجام کدگذاری باز، نشان داد، 132 کد در مرحله ی کدگذاری باز شناسایی گردید و در مرحله ی کدگذاری محوری دو تم اصلی «زیرساخت های فناوری اطلاعات» و «بهره برداری فناوری اطلاعات» به عنوان شرایط علی، ساختارهای سازمانی و سازوکارهای فرهنگی به عنوان شرایط مداخله گر و اکتساب دانش و بهره برداری از دانش نیز به عنوان شرایط زمینه ای مشخص شدند و درنهایت در مرحله ی کدگذاری انتخابی 6 مانع، 6 استراتژی فناوری اطلاعات و 11 پیامد قابلیت های فناوری اطلاعات در قالب دو تم اصلی یاد شده ارائه گردیدند. نتایج تحقیق نشان داد قابلیت های فناوری اطلاعات در سازمان های دولتی می تواند نتایج و پیامدهای مطلوبی از ارائه خدمات با کیفیت تر به شهروندان و ارباب رجوع برای آن ها به همراه داشته باشد.

صنعت گردشگری از متنوع ترین و بزرگ ترین صنایع جهان و مهم ترین منبع ایجاد درآمد و اشتغال در بسیاری از کشورها است که به دلیل اهمیت روزافزون آن، از نظر اقتصادی و اجتماعی، به یکی از پایه های اصلی اقتصاد جهان تبدیل شده و امروزه ازجمله صنایع با رشد بالا محسوب می شود. ازاین رو، بررسی تعیین کننده های توسعه گردشگری اهمیت بسیاری دارد. در این خصوص، تحقیق حاضر با استفاده از رهیافت داده های تابلویی و به روش گشتاورهای تعمیم یافته به بررسی تأثیر مؤلفه های دانش (زیرساخت های فنّاوری اطلاعات، مشوق های اقتصادی و رژیم نهادی، سیستم ابداعات و نوآوری و آموزش و توسعه منابع انسانی) در توسعه گردشگری در دو گروه از کشورهای منتخب درحال توسعه و توسعه یافته طی دوره ۲۰۰۷-۲۰۱۸ پرداخته است. نتایج برآوردی نشان داد که مؤلفه های دانش شامل زیرساخت های فنّاوری اطلاعات، مشوق های اقتصادی و رژیم نهادی، سیستم ابداعات و نوآوری و آموزش و توسعه منابع انسانی در توسعه گردشگری در هر دو گروه از کشورهای منتخب تأثیر مثبت و معناداری دارد. البته، در کشورهای درحال توسعه، ضریب تخمینی مؤلفه مشوق های اقتصادی و رژیم نهادی و، در کشورهای توسعه یافته، ضریب تخمینی مؤلفه آموزش توسعه منابع انسانی از دیگر مؤلفه ها بزرگ تر است. به علاوه، تأثیر متغیرهای کنترلی سرمایه طبیعی، ثبات سیاسی و نرخ ارز واقعی در توسعه گردشگری در هر دو گروه از کشورهای منتخب مثبت و معنادار است.